Alien 1

Eindelijk was het zover. Het begin van de zomer vakantie! Daar zat Femke al 10 maanden naar uit te kijken. Ze zette haar muziek op en duwde haar koptelefoon stevig op haar hoofd. ‘Let it go’ het liedje van Demi Lovato kende ze als geen ander uit haar hoofd. Ze zong vrolijk mee, en plofte neer op een bankje dat vlak bij het hoofdgebouw lag. Ze dacht aan de afgelopen 3 jaar. Het was telkens een zotte boel. Buiten het gejaag op Stef. Ze had al drie jaar lang een crush op hem. Wanneer ze het zou toegeven, wist ze niet. Ze durfde niet. Haar gedachten dwaalden af naar de muziek. ‘Let it go’ was afgedwaald naar een ander nummer. ‘Girl like you’ van Lauren Anny J. Femke kreeg een glimlach op haar gezicht. Ze vond dit liedje heel mooi. De betekenis ervan is ook prachtig. Ze voelde hoe de koude wind langs haar nek suisde. Femke besloot om naar binnen te gaan. Een goeie film en een zakje chips dat was wat ze nodig had. Eerst zou ze nog iets in de koffieschop gaan drinken. Daar trof ze haar vader aan. “Hé pap!” zei ze vrolijk. “Hé Fem. En kijk je al uit naar morgen?” vroeg haar vader, die iets nam om te drinken voor hen. “Ja! Altijd hé!” “Ik heb wel minder goed nieuws.” zei haar vader aarzelend. Femke keek vragend naar Freddy. “Stef komt niet. De anderen wel. Melanie, Os, Didi, Paula en Bo.” “Wat?! Waarom komt Stef niet?” Er viel een bom in voor Femke. Had ze zich zo vergist in hem? Waarom kwam Stef nu niet? “Ik weet het niet Fem. Echt niet. Hij heeft gebeld en gezegd dat hij niet komt. Ik weet dat je van hem houd. Ik ben niet blind.” Femke’s ogen werden vochtig. Ze liep zonder iets te zeggen naar haar kamer. Ze nam haar GSM en probeerde Stef te bellen. “Hallo met Stef..” “Hej Stef!” “Ik ben er momenteel niet, maar laat gerust een boodschap achter na de bieb…. BIIIIIIEEEEB.” Femke duwde brut haar GSM af en liet haar tranen de vrije loop gaan.


Femke had er een vermoeide nacht op zitten, waarbij ze de slaap niet kon vatten. Er klopte iets niet. Het kon niet anders. Stef had haar anders toch wel laten weten of hij zou komen of niet! Ze stond met een zucht op. Ze had nog exact een uur tegen dat ze klaar moest staan aan het hoofdgebouw, voor de komst van haar mede jostudenten. Zonder Stef. Femke had de dagen ervoor al een heel feest uitgedokterd, samen met de eerste gasten die om 17 uur zouden toekomen. Dan gingen ze het begin van het nieuwe hoogteseizoen vieren. Zonder Stef. De vakantie ging voor haar minder leuk zijn. Zonder Stef. Ze ging hem deze vakantie bekennen dat ze tot over haar oren verliefd was op hem en dat ze niet wou dat ze gewoon vrienden blijven. Maar nu kan dat natuurlijk niet meer. Femke zat terug op hetzelfde bankje waar ze gisteren ook zat. Het bankje bij het hoofdgebouw.

“Fem!”

Femke sprong recht en liep naar haar vriendin toe.

“Paula!” riep ze. Paula omhelsde Femke stevig.

“Hoe gaat het?”

“Goed.” loog Femke. “Met jou?”

“Uitstekend! En ik heb een vriendje!” glunderde Paula

“Echt?! Wie?!”