Proloog

"Ik zal nooit opgroeien! Nooit!" met deze woorden stormde de blonde jongen zijn huis uit de nacht in. Uren dwaalde hij rond zonder te weten waar hij heen zou gaan of zou eindigen. In het duister tastend gaf hij moed op en zat neer bij een muurtje van een onbekend gebouw. Hij was de weg kwijt. Hij wide niet naar huis maar ook niet alleen achterblijven. Hij wilde niet groot worden. Hij wilde niet trouwen, of werken. Hij wilde plezier maken en spelen! Dat was het enige dat hij echt wilde. Hij vouwde zijn handen en wenste met heel zijn hart dat hij zou worden verhoord en geholpen.

Een klein twinkelend lichtje kwam uit het duister op hem af. Angstig kroop hij achteruit wachtend op wat er zou gebeuren. Het twinkelende lichtje gloeide warm op als een warme glimlach en hing boven zijn hoofd. Kleine glittertjes vielen naar beneden zijn haar in en voor hij het wist was de jongen verdwenen. Nergens in omstreken was de jongen nog te zien. Niet bij de muur van het onbekende gebouw. Niet bij zijn vader en moeder die van het eiste dat hij volwassen zou worden. Nergens. Hij was gewoon verdwenen...