25

Een lange man, met een koffertje en een net pak aan. Een man die ik had gedacht nooit meer te zien, hij heeft voor allemaal problemen gezorgd. Ik kreeg gelijk tranen in mijn ogen. Waarom.. waarom hebben wij toch altijd problemen..

~

'' Rustig maar Isa, niet huilen. Haal je broer. Ik moet jullie spreken.'' zei de man. De man liep om me heen en sloot de deur. Ik liep snikkend naar boven en ging naar Nick's kamer. '' Wie is er?'' vroeg Nick. Ik ging op zijn bed zitten en haalde mijn neus op. '' de man die ons gaat vertellen dat we naar een pleeggezin moeten. Alweer'' snik ik. De vorige keer moesten we ook al bijna weg, omdat mijn moeder toen ook in het kliniek zat en niemand op ons kon passen, maar toen kwam optijd mijn moeder terug en konden we blijven. Nick schudde verward zijn hoofd. '' Ik wil niet naar een pleeggezin, echt niet. Straks worden we gescheiden..'' ik pakte hem in een knuffel. '' tuurlijk gebeurd dat niet, we blijven altijd bij elkaar.'' Ik hoorde Nick een paar keer snikken. '' hey wat is er?'' Daan kwam op het bed zitten. '' wat is er?'' herhaalde hij. '' Waarschijnlijk moeten we in een pleeggezin..'' Daan knuffelde de me stevig. '' Dat kan niet, jullie kunnen niet weg'' hij knuffelde me nog harder. Ik begon weer te snikken. '' Jongens komen jullie nou nog?'' hoorde we de man roepen van beneden. Ik pakte Nicks hand, en liep naar beneden. '' Ik kom zo weer naar boven om te vertellen hoe het ging.'' vertelde ik tegen Daan. Hij knikte en liep weer naar mijn kamer. Ik en Nick sjokte naar beneden en gingen aan tafel zitten. '' Nou jongens, jullie weten vast waarom ik hier ben. Ik ben Peter.'' zei Peter en stak zijn hand uit. '' Je weet onze namen al, haha'' zei ik terwijl ik fake lachte. Peter deed zijn koffer open en pakte veel papieren. '' Het spijt me zo erg voor jullie, maar omdat jullie oma in het ziekenhuis ligt en er waarschijnlijk niet meer uitkomt, en je moeder in het kliniek zit, hebben jullie helemaal niemand die voor jullie kan zorgen. En jullie moeten verzorgers hebben, jullie zijn nog minderjarig. Jullie zijn weeskinderen!'' hij sloeg op de tafel. '' Waarom nemen jullie niet eerder contact met mij of mijn collega's op? Jullie hebben toch verzorgers nodig! Wat als wij niet wisten dat jullie zonder verzorgers zaten? Hadden jullie dan wel gebeld? Vast niet he, dat deden jullie de vorige keer ook niet. Toen kwam je moeder nog optijd terug. Maar luister is, jullie moeder zit nog zeker een jaar daar vast, het gaat slecht met haar. Daarom gaan we een beter gezin voor jullie zoeken. '' zei hij boos. Ik en Nick keken elkaar bang aan, allebei wisten we niet wat te doen. '' Jongens ik heb een paar vraagjes. Willen jullie bij elkaar in een gezin?'' ik en Nick knikte heftig. '' Zouden jullie het erg vinden om nog een broertje of zusje te hebben?'' Ik twijfelde, maar schudde toch mijn hoofd. '' nee meneer.'' zei ik. Peter knikte. '' Hier in de buurt, of verder weg?'' '' hier '' antwoordde Nick. '' Zouden jullie het erg vinden als er huisdieren waren?'' Nick en ik schudde ons hoofd. '' Nou oke, ik weet nu wel genoeg. Ik heb hier het perfecte gezin. Kijk maar even mee.'' Ik en Nick gingen naast Peter zitten en keken mee op zijn laptop.

Familie Verbeek
Woont in Goor
Wilt nog 1/2/3 kinderen
Familie leden;

1 zoon, Dylan ( 17 jaar )

1 dochter, Lisa ( 15 jaar )

Moeder, Inge (39 jaar)

Vader, Hans ( 40 jaar )

Hond, Bobbie ( 4 maanden )

Ons nummer: 06-12345678
Groetjes, familie Verbeek!

'' Lijkt me een perfect gezin voor jullie!'' riep Peter nadat hij alles had voorgelezen. Ik knikte enthousiast. Het leken me wel aardige mensen. En Nick en ik kunnen bij elkaar blijven. '' Zullen we ze bellen?'' vroeg Peter. We knikte en Peter toetste hun nummer in.

Dylan; Hallo met Dylan.
Peter; hey! Met Peter van het weeshuis. Is je moeder thuis?
Dylan; Uh, ja wacht even.

Inge: Hallo met Inge!
Peter: Hallo, met Peter van het weeshuis. Ik heb goed nieuws voor u!
Inge; Echt waar? Vertel!
Peter; Ik heb naast me 2 hele lieve kinderen die heel hard een gezin nodig hebben. En u heeft het perfecte gezin daarvoor!
Inge; Dit is echt geweldig! Wanneer kan ik ze zien? Kunnen ze nu al langskomen? Ik wil ze super graag ontmoeten!
Peter; Natuurlijk, we komen er zo wel aan. Ik zie u zo. Dag!
Inge; Doei doei!

'' Jongens, pak jullie spullen in. Jullie gaan zometeen jullie nieuwe gezin ontmoeten!''