Telefoon...
De volgende dag, de telefoon, ik nam op, een koude kill stem...Ik ben er bijna...
Ik stond onder de douche, de telefoon, ik kleedde me snel aan en nam op, een koude kille stem...Ik ben binnen...
Ik belde snel de politie!
Voetstappen achter me, ik draaide me om, een man, rode ogen, rode handen...bloed...
Ik rende mijn kamer binnen en sprong uit het raam. Ik stond midden op straat, ik zag hem, steeds dichterbij...
Ik kon geen stap meer verder zetten, ik hoorde in de verte sirenes, ik viel flauw.
Ik werd wakker in het ziekenhuis, ik zag politiemannen en dokters, en een man, rode ogen, rode handen...bloed...
Ik rende weg, weg van de man, weg van iedereen.
Ik zag hem lopen steds dichterbij, en toen had hij me...
Ik werd wakker en vastgebonden, ik hoorde een koude kille stem...ik sta naast je...
Ik keek naast me, rode ogen, rode handen...bloed...
Ik gilde het uit, maar er was niemand behalve de man...
Ik huilde, tranen stroomden over mijn wangen, een klap, de tranen vermengden zich met bloed... Ik keek hem diep in de ogen, en zag mijn eigen vader, ik was stil, dit keer voor altijd...
sorry voor het korte verhaaltjee
xx maartje
Er zijn nog geen reacties.