Chapter 26 || Melanie Kaya Black

"Liam? Please?" vraag ik met een trillende stem.
Zijn bruine ogen zijn volgelopen en hij kijkt mij aan.
"Liam please say something! Can you please explain this?"
Ik voel hoe een traan mijn oog verlaat en over mijn wang glijd. Hij ziet het en komt een stap dichterbij, maar ik zet meteen een stap achteruit.
"I'm so sorry." zegt hij.
De tranen stromen nu over mijn wangen heen. De ogen van Liam kijken even opzij en ik volg zijn ogen. Nina staat nog steeds amusant naar ons te kijken.
"Don't you have something better to do?" vraagt Liam met een woedende stem.
"Mmm. Maybe you're right. I'll leave you two alone." Ze loopt richting de bos rand en verdwijnt dan terug naar het kamp.
"Liam?" vraag ik.
Hij draait zich weer om. Ik zie de pijn die in zijn ogen staat.
"Please, I don't get it." vervolg ik.
"Melanie I'm so so so sorry. I wanted to tell you, but I couldn't."
"You couldn't? I told you my secret to! How.. I.. just...." Ik kom niet meer uit mijn woorden.
De woede verspreid zich door mijn lichaam heen, hoe had hij dit kunnen doen? Na alles wat er was gebeurd. Ik adem een paar keer diep in om de woede een beetje te dimmen.
"How could you do this to me?"
"I didn't expect that I would fall in love with someone, when me and the guys went to here."
"Of course you didn't! Everything that just happend, didn't you expect that to? Why would you keep so a big secret? Why didn't you tell me!?"
De woede die ik zojuist nog had willen dimmen, komt weer boven drijven.
"No I didn't expect any of this. But I get it, if you don't wanna see me again."
Ik probeer verwoed de tranen uit mijn ogen te boenen maar er blijven maar nieuwe komen. Liam zet een paar stappen naar voren, en ik blijf bevroren op mijn plek staan.
"Melanie, can you forgive me? Please? I.. I'll explain everything to you."
"That is something that I have to think of. So you can just explain it now."
En dat doet hij. Hij legt alles vanaf het begin tot het einde uit. Hoe ze op het idee waren gekomen hierna toe te komen en niets te zeggen, tot dit moment. Hij liet niets weg.
".. So we only could be here, if the paparazzi wouldn't find us. And now one would know anything about us."
"Now I understand."