Hereniging der wolfelementalen:de volgende

terug bij mijn lichaam volgde ik de baan naar anika.bij haar aangekomen was het zoals bij denise,de band die naar haar machische maatje leidde was zo sterk dat ik hem amper aan durfte te raken.zo'n hechte band voor poersonen die elkaar nog nooit hadden gezien.ik aarzelde maar ging terug naar mijn lichaam.
langzaam opende ik mijn ogen en keek lydia aan.
"Snow is onderweg"
"mooi!en de anderen?
"ik kon et niet,die band was zo sterk,ik was zo bang dat hij me niet toe zou laten!"
"ik begrijp je wel,maar toch moet je het nogmaals proberen!"
"ja lydia"
ik keerde me naar anika en keek aar vol spijt aan
"sorry als het vervelend is,wat ik doe"
ze keek angstig terug
"w-w-wat d-doe je d-dan?"stotterde ze bang
"ik volg"
en daarna verliet ik diet lichaam weer en ging op haar af.ik volgde de band naar haar maatje,maar was niet zo vrij als onderweg naar snow.het was meer als op een prooi afsluipen als als vrijuit rennen.het duurde dus ook langer.toen ik bij et elfje aankwam lag ze re slapen,ik keek mee in haar droom en maakte daaruit de informatie op die ik bij Snow zo ad gekregen,ze heete Nera.net als bij snow greep ik haar en nam aar ziel mee,met nog meer speit als bij snow.ze zou snel komen,dat wist ik wel alweer veronschuldigde ik me;
"I'm so Sorry,nera,I'm sorry"
"je doet alleen wat je moet doen!"
ik schrok me kapot en draaide me snel om.daar stond Denise,met spierwitte ogen.
SPIERWITTE OGEN?!
ZE WAS EEN SHADE!
"ja,Shade,ik doe wat ik moet doen,maar oe zie je me?"
"Witte Wolf,ik zie je als een witte wolf"
"ja maar HOE?"
"geen idee,echt!"
"geeft niet,ik moet verder"
daarna volgde ik Haar baan naar eva