24

{vanuit Esmee}

'wat ben je gegroeid jeetje' hij loopt naar me toe om me een knuffel te geven, ik laat het maar toe. 'maar papa...hoe?' ik kijk hem recht ik zijn ogen aan. 'Ik ben je vader niet, maar ik ben Mark, zijn broer' ik kijk hem verbaasd aan. 'Waarom wist ik dat niet? dat jij papa's broer bent. Waarom heb ik je nooit eerder gezien?' Ik heb zo veel vragen voor hem. 'Zullen we anders even naar boven, dan kunnen we rustig met zijn tweeën praten' vraagt hij. 'Ja natuurlijk' ik maak een gebaar dat hij achter me aan kan komen. ik ga op mijn bed zitten, en hij komt naast me zitten. 'Ik heb hele erge ruzie gehad met je vader, we hadden jarenlang geen contact meer'. Hij legt alles uit, dan komt Rein binnen. 'Es, Angelica zei al dat je hier was'. Hij komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. 'Mark dit is Rein mijn vriendje'. Mark schud zijn hand. 'Ik ben Mark, de broer van Esmee haar vader'. Rein wrijft met zijn arm over mijn rug. 'Waarom ben je er nu opeens wel dan?' vraag ik aan Mark. 'Je moeder had me gebeld of ik langs wou komen, ik wou mijn nichtje weer eens zien'. Ik geef hem nog een knuffel en met zijn drieën lopen we naar beneden. Als we beneden komen zie ik mijn moeder huilend op Mark afkomen. 'Goed dat je er bent' zegt ze tegen hem terwijl ze hem een knuffel geeft. Ik zie Eva verbaasd naar hem kijken, volgens mij denkt zij hetzelfde als dat ik net nog dacht. Mark en mijn moeder leggen het ook aan haar uit terwijl Rein, Owen, Nils, Daan, Angelica en ik onze schoenen doen om naar buiten te gaan.