Je naam is Kate en je bent 17jaar. Je gaat over enkele dagen verhuizen naar Duitsland. Daarom had je vorig schooljaar Duits moeten leren van je moeder, zodat je de taal al wat gewoon was. Je kon het redelijk maar dat was niet de moeilijkste opgave: vrienden. Je moest het je vriendinnen nog vertellen, én daar nieuwe maken.

“Wat?!? Jij gaat verhuizen? En dan nog wel naar Duitsland? Het land van Hitler? Het land van TH?” dat is Lien. Ze kan zich niet zo goed inhouden. En blaast het altijd wel op. Zelfs TH is niet veilig voor haar. Eerst vond ze ze geweldig en nu ze ekender zijn, wilt ze niets meer met hen temaken hebben.

Jij:”Ja Lien ik ga naar het land van TH. En zal zeker elke dag een mail sturen van hoe het er is, misschien soms ook even bellen. Ik ga jullie niet voor eeuwig verlaten hé? Ik kom in de vakanties en sommige feestdagen ook nog eens langs. Jullie zijn niet van mij af.” Dat waren de laatste minuten die je met je vriendinnen doorbracht.
“Kate, kon je we moeten vertrekken! Op naar Duitsland.” Iedereen had dozen vol gerief. Jij had het langst bezig gezeten want je moest je hele kamer ontposteren en al je frulletjes inpakken. En aangezien je veel posters had en ook veel prulletjes duurde het een hele namiddag om alles in te pakken.

Maar nu zit al je gerief in de vrachtwagen en jij met alleen een paar boekjes en je Ipod in de auto. Langszaam wordt het avond en jullie komen dichter en dichter bij jullie nieuwe huis. Maar je ogen wegen te zwaar om dat stukje nu nog wakker te blijven. Het is nog maar 20.00 en toch lig je al te slapen.
Maar nu zit al je gerief in de vrachtwagen en jij met je vriendinnen in Las Vegas
allemaal moeite voor niets, ik blijf thuis

. Je voelt al niet meer dat jullie stilstaan om een tussenstopje te nemen en je aangekeken wordt door twee paar ogen. Je hebt een los topje aan, redelijk diep gesneden en een jogging. De ogen kijken beide naar je docolleté en daarna je hele lichaam.Zonder dat je het weet draai je je om, met je rug naar het raam, je benen opgetrokken en nog steeds in dromeland. Één paar ogen gaan naar je achterwerk het andere naar je gezicht.

“Opstaan lieverd, we zijn er. We zijn in Duitsland.” Met slaapoogjes stap je uit de auto. En komt te staan voor een villa. “Is dit ons huis?” vraag je. Je moeder Rita:”Jep, dat is het. Mooi hé?” je staart haar aan.
je moeder: hoe vind je het?
.”Het is...groot.” je strompeld naar binnen, daar is het nog mooier en groter. Boven zijn er vier slaapkamers. Één voor jou,al even groot als je ouders hun kamer, één voor je ouders, en twee logeerkamers. Alles is al ingericht, je ouders waren al een paar keer heen en weer gevlogen om meubels te kiezen en met de binnenhuis architect te praten. Het was zo mooi. Helemaal uitgeput laat je je vallen op je bed. Het is een stoerdere kamer. Met muziekprints en gitaren op de muur geschilderd. Je wou altijd al elektrische gitaar kunnen spelen. Langzaam vallen je ogen dicht.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen