Zilver

De maan scheen neer op het indrukwekkende kasteel dat omringd werd door een duister bos. Vrijwel niemand was om middernacht nog buiten op twee individu’s na. Dit tweetal haastte zich terug naar het kasteel na een nachtelijke, romantische wandeling. De mood was verbroken toen ze het gehuil hoorden van een weerwolf in het bos achter hun.
      “Eens en nooit meer. Niet op een volle maan,” zei Percy hijgend terwijl hij Oliver doordringend aanstaarde. De deuren van het kasteel kwamen steeds dichterbij.
      “Ik ben het volledig met je eens.” Oliver rende stevig door. De maan scheen zilver op het tweetal neer.