Heart Eleven.

De lichtshow ging starten binnen een goed uur. Iedereen was klaar en ze kwamen terug samen in de hal van hun hotel. Valentijn was tot nu toe voor iedereen goed meegevallen, alleen Paula wachtte nog steeds op die ene kus met Didi. Samen liepen ze naar het kasteel en tot hun grote verbazing was er nog redelijk veel plaats vooraan. Toen ze een goede plaats hadden gevonden tikte Didi op Paula's schouder. "Kom je mee, schoonheid?" Vroeg hij lief. Paula bekeek hem alsof hij van een andere planeet kwam. Wat in vredesnaam wilde hij nu gaan doen op een moment als dit. Didi, die opmerkte dat Paula het niet goed snapte, fluisterde in haar oor dat hij een kleine verassing voor haar had. Ze zeiden alle twee nog even gedag tegen hun vrienden en liepen dan samen naar de verassing. Aan een van de winkeltjes stopte Didi en begon hij er te praten met een man. Paula verstond er niet veel van, want hij praatte Frans. Na het kleine gesprek, nam Didi, Paula's hand vast en begeleidde hij haar naar... boven? Toen ze boven waren, zag Paula een tafeltje staan, op het balkon van de winkel. Didi liep naar een van de twee stoelen, schoof die achteruit en deed naar Paula het teken dat ze moest komen zitten. Ze keek verbaasd rond zich heen, alles was mooi versierd met rode en roze hartjes én ze had ook nog eens perfect zicht op het kasteel, waar binnen een halfuur de lichtshow ging plaatsvinden. "Wat wil je drinken?" vroeg Didi terwijl hij zijn hand op de hare legde. "Wijntje?" lachte ze verlegen. Didi lachte lief terug en bestelde een fles wijn. Ze praatten nog even bij en plots hoorden ze iemand afroepen dat de lichtshow ging beginnen. Paula en Didi stonden op en gingen aan de rand van het balkon staan. Didi hield Paula stevig vast, hij zou er niet aan mogen denken dat ze er afviel. Peter Pan en Wendy werden geprojecteerd, ze heten al de mensen welkom in het park. De projectie ging verder met het verhaal van peter pan, hij verloor zijn schaduw en Tinkerbell bracht ze hem terug. Dit werd vervolgd door prachtig veel lichtjes en vuurwerk. Toen de laatste knallen werden geschoten, draaide Didi, Paula om en keek hij recht in haar ogen. "Ik wil jou al zo lang iets vragen, maar ik durfde nooit goed... Ik wilde ook dat je dit moment voor de rest van je leven ging herinneren, ik wou iets speciaals doen. Dus ik hoop dat dit speciaal genoeg is... Paula, wil jij mijn meisje zijn?" stotterde Didi dat laatste. Paula lachte en knikte ja. Didi nam zijn gsm en stuurde een sms naar Stef, waarin stond dat hij het nu moest doen. Nog geen twee minuten later zagen ze boven het kasteel "Pidi" verschijnen, waardoor Paula een brede glimlach kreeg op haar gezicht. "Ik vind je lief, Didi." "Ik jou ook." Bloosde Didi. Hij trok Paula dicht tegen zich aan, keek in haar ogen en kuste haar zachtjes. Ze haalde haar lippen van de zijne, dit was perfect. "Zullen we dan nog even gaan zitten en dan terug gaan naar de rest?" Vroeg Didi terwijl Paula al ging zitten. Zelf nam hij ook terug plaats. "Hoe heb je dat vuurwerk van Pidi geregeld..." Vroeg Paula nieuwsgierig. Didi schraapte zijn keel, "Stef.." Waardoor ze beide in de lach schoten. "Natuurlijk, het kon ook niet anders, zullen we dan maar terug gaan? Iedereen is bijna weg uit het park, dus hebben we het bijna voor ons alleen." Vroeg Paula terwijl ze, alweer, recht stond. Didi deed hetzelfde en samen holden ze de trap af. "Was het romantisch?" Vroeg Mellanie toen ze Didi en Paula terug waren. Ze keken alle twee blozen weg. "Bonjour." Hoorden ze achter hun, ze keken om. Het was die man van daarnet, met drie andere medewerkers van het park. Hij begon een uitleg te doen in het Engels tegen Mellanie over wat ze precies moesten doen. Mellanie bleef maar knikken tot ze zich uiteindelijk omdraaide. "Dus, ofwel gaan we per twee, ofwel met zen zessen. Gaan we per twee, dan krijgen we elk een medewerker mee, gaan we met z'n zessen, dan krijgen we er maar een. We kunnen ook de eerst paar uren met twee gaan en erna met z'n zes, maar dat moeten we nu wel beslissen." Probeerde Mel uit te leggen. "Laten we de eerste vier uur per koppel gaan en de andere vier uur met z'n zes." Stelde Os voor. Iedereen stemde mee in en ze liepen elk met hun eigen medewerker weg, naar een van de attracties.