Hoofdstuk 7. Het onstaan van vrienschap?!

De wedstrijd tegen Occult was afgelopen. Raimon had gewonnen, maar dan ook net. Want wat heeft het wel niet gekost? Alle spelers, behalve Mark, werden naar het ziekenhuis gestuurd. Bij Shawn en Jack viel het wel mee, maar bij Axel en Aphrodite was het erger. Ze moesten een paar dagen rust houden, want anders zou het véél erger kunnen worden.

Na de wedstrijd heeft Mark zijn vader niet meer gezien. Zijn vader was weg, want hij wilde veel meer talent scouten. Drie dagen na de wedstrijd zit Mark rustig in zijn kamer, wanneer zijn vader binnenkomt.

"Mark...." begon zijn vader "we hebben het nog niet over het team en de wedstrijd gehad." Mark keek naar zijn vader en krabde even aan zijn hoofd. "Euh...." Mark wist niet wat hij hierop moest zeggen. "Luister Mark, je moet wat doen aan het team. Jij bent de aanvoerder en staat bij je teamgenoten op het veld."
'Waar komt dit plots vandaan?' bedacht Mark zich.
"Ik ben maar een coach snap je?" ging z'n vader door "Jij speelt met hun, maar het teamgevoel ontbreekt. Maar..... Tijdens de wedstrijd met Occult had ik dat gevoel weer."
Mark keek zijn vader aan en wist niet hoe hij zou moeten antwoorden. Toch probeerde hij een poging. "Tja, blijkbaar mogen ze me toch." Helaas was dat de verkeerde opmerking, want Marks vader ging er gelijk op in. "Fout, het was doordat Axel het team bij elkaar riep. En luister Mark, jij had dat schot in je eentje moeten stoppen. Ik had Axel deze tactiek verboden, maar...." een glimlach kwam op het gezicht van z'n vader. "Hij blijft koppig, maar tegelijkertijd kalm."
Mark knikte "Ja klopt, hij is echt een ster speler, maar waarom is hij geen aanvoerder meer?"
"Goede vraag zoon. Het ligt niet aan hem, nee.... Het is eerder.... tja, hoe zeg je dat? Het team moest gestraft worden en ja, hoe kan je het beter doen dan 'de leider' van zijn troon af te schoppen. Iedereen had veel bewondering voor hem namelijk." Mark begreep het team nu veel meer.
"Bedankt pap, maar ik ga!" Voor zijn vader hem kon tegenhouden rende Mark langs hem en verkleedde zich snel om naar buiten te kunnen.

Eenmaal buiten baande Mark zich een weg door de drukke straten richting het club gebouw. "Aha, ik dacht al dat ik je hier zou vinden!" Geschrokken keek Eric om en zag toen de brede glimlach van Mark. "Mark, wat doe jij hier?" "Kan ik ook aan jou vragen Eric...." Mark stak zijn tong uit, om te laten blijken dat hij het als grapje bedoelde. Eric gniffelde even, maar gaf toen toch antwoord. "Ik ging nog even trainen, je weet wel..."
"Waarom het is al na achtte!"
"Ik weet het maar...."
"Wacht eens even, maar dat zijn.... De spullen van Axel, Aphrodite, Kevin en de andere! Wat is hier aan de hand?"
Mark wachtte niet op een antwoord en rende naar het voetbalveld. "Iedereen verzamelen!" riep Mark zo hard als hij kon. Tot zijn verbazing kwam iedereen nog ook, maar Kevin leek niet zo al te vrolijk.
"Jongens wat doen jullie hier? Waarom nu nog aan het trainen?"
"Dat is toch simpel..." Het was Nathan die het woord nam "We moeten sterker worden Mark!" Iedereen keek vastberaden. Timmy begon met de uitleg.
"Geen van ons alle was goed tijdens die wedstrijd, we konden geen eens het einde halen!"
"Dat is niet waar! Jullie hebben allemaal super goed je best gedaan. We zijn zelfs sterker geworden door de drakentornado!"
"Mark.." begon Willy "Volgens mij weet jij onze volgende tegenstander niet?"
"Nee, hoezo?"
"Dat is Wild, een team vol met gestoorde mensen. Wij zijn niks vergeleken met hun! Ze zeggen dat hun het sterkste team zijn in de lucht, oftewel de drakentornado zal niet werken... We kunnen alleen de drakenpoeier gebruiken, maar de landverdediging is zo sterk als een leeuw."
"PRECIES!" Iedereen keek verbaast om. Het was de coach, die kwam aanlopen. "En als we willen winnen, dan moeten we met een wapen komen."
Kevin lachte "Jaja, en dat wapen is dan wel?" "Niet zo bijdehand gaan doen Dragonfly! We moeten hun eigen wapen tegen hun gebruiken. Wij gaan veel sterker worden in de lucht. Mark, lees dit even voor wil je."

De coach gaf Mark een boekje met gekrabbel, wat haast onleesbaar was, maar blijkbaar kon Mark het wel lezen. "Oke, de Inazuma Knal!" las Mark. "Hmmm, die naam klinkt best wel stoer" zei Jack.
"Ik ga verder met het lezen wat er staat. Er zijn twee spelers nodig voor dit schot en het gaat als volgt; De één springt omhoog met een Ka- en de ander springt omhoog met een -Boem en samen vormen zij een Kaboem!"
Het was stil, iedereen keek verbaast naar Mark. "En dat betekent?" vroeg Nathan.
"Ik heb werkelijk geen idee..."
"Maar ik denk ik wel!" Het was Axel die naar voren stapte en in het zand begon te tekenen met een stok. "Kijk, twee spelers springen tegelijkertijd in de lucht. De één gebruik de anders als opstapje om nog hoger te kunnen springen. Hij zet zich af van de andere speler en maakt een omhaal richting het doel."
Iedereen was er stil van. "Axel..... Wat geweldig!"
"Mark!"
"Ja coach?"
"Jij bent degene, die mag kiezen wie dit schot gaat leren."
"Als schutter kies ik Axel, want hij heeft dit schot ontrafeld, daarom verdiend hij dat en als opstapte....Jack. Dan weten we zeker Axel een goede oppervlakte heeft. Dat bedoel ik qua spieren Jack!"

De bespreking ging nog wel door tot tien uur, maar nu ging toch bijna iedereen naar huis. Mark wilde ook gaan, maar werd nog op zijn schouder getikt. Mark draaide zich om en keek naar Axel.
"Bedankt dat je me deze kans gunt en nog gefeliciteerd. Je hebt een mooie eerste wedstrijd gespeeld." Vervolgens draaide hij zich om en liep naar huis. Mark keek Axel na en nam opgelucht adem. "Blijkbaar mogen ze me toch....."

(En ja hoor, er komt weer een wedstrijd aan, maar deze word weer verdeeld over verschillende hoofdstukken. In hoofdstuk acht zal alleen niet zoveel staan van de wedstrijd, want er gebeurt ook nog erg veel voor de wedstrijd. De trailer is te zien op youtube! Bedankt voor het lezen!!)