De Zuidelijke Waterstam - 10

Yue pov

“Halt!” Twee vuurnatiesoldaten versperden me de weg.
“Goedemiddag, heren.”
“Wat doet u hier? Niemand van deze stam heeft het recht zover buiten het dorp te gaan.”
“Ik ben geen lid van deze stam, heren, net zomin als mijn schoonbroer en nicht dat zijn.” Ik wees naar Katara en Thomatio. Behalve hen en de twee mannen die van hier weg waren gevlucht, was iedereen op het schip gebleven.
“U bent duidelijk allemaal van de Waterstam. Wij kunnen geen leugens waarderen!” Eén van de soldaten wilde me vastgrijpen, maar Thomatio sprong er voor.
“Laat prinses Yue met rust!”, eiste hij.
“Prinses Yue?” De soldaten keken spottend.
“Inderdaad.” Kalm deed ik een stap naar voren, zodat ik weer naast Thomatio kwam te staan. “Ik ben prinses Yue, leider van de Noordelijke Waterstam en ik wens onze zusterstam te bezoeken.”
“Het spijt ons, prinses, maar wij kunnen hier momenteel geen bezoekers toelaten.”
“Ik heb toestemming gekregen van de vuurvrouw persoonlijk om hierheen te komen.” Ik toonde het formulier dat ik van Keylina gekregen had. De soldaten keken elkaar ongemakkelijk aan.
“Eén moment, mevrouw, wij gaan onze oversten halen.” Ik knikte.
“Goed, wij zullen hier wachten.” De soldaten haastten zich weg en kwamen niet veel later terug met een man die behoorlijk rijkelijk gekleed was.
“Mevrouw.” Hij knikte me toe.
“Goedemiddag.”
“Ik heb begrepen dat u een bezoek wilt brengen aan het dorp, samen met uw gevolg?”
“Jazeker.”
“En hoe groot is uw gevolg, als ik vragen mag.”
“Mijn schoonbroer en mijn nicht. De rest van degenen die meegekomen zijn, blijven op het schip.”
“Juist ja. Mag ik vragen wie die andere twee mannen zijn?”
“Leden van deze stam die een bezoek aan onze stam gebracht hebben.” De man bekeek hen zorgvuldig.
“Dit zijn misdadigers, mevrouw. Het was hen verboden het dorp te verlaten in verband met een aantal zaken die gebeurd zijn.” Meteen grepen de soldaten hen beet. Allebei keken ze me smekend aan, maar ik ging er niet op in.
“Daar was ik niet van op de hoogte.”
“Maar…”, protesteerde er één.
“U had beloofd ons te helpen!”, riep de ander.