Niall Horan

Daar loop ik dan, in het bos. Naast me lopen Harry Zayn Louis en Liam. We hadden eindelijk een middag vrij. In jaren gewoon weer eens een middag vrij. In jaren, Niall je kunt zo lekker overdrijven. Hoelang lopen we al? Ik heb werkelijk waar geen idee. "He kijk, een dode vogel" Zayn haalt mij uit mijn gedachten. "Waar?" Harry kijkt omhoog en zoekt de lucht af. Ik schiet in de lach en Harry kijkt me boos aan. "Hoe kan een dode vogel vliegen?" Het komt er moeizaam uit door het lachen heen. Harry is zichtbaar beledigd en wil net wat terug zeggen, maar voordat hij dat kon zeggen, neemt Liam het woord. "He, is dat een huis?" Liam wilde waarschijnlijk Harry en mij afleiden voordat we een ruzie krijgen. En hij had ook nog eens gelijk. Er staat daar een huis. Zo'n oud huis dat bijna op instorten staat. "Zou daar iemand wonen?" "Ik denk het niet, kijk!" Liam wijst naar iets. Het huis is groen van de klimop. "Ik zie niks." "Doe dan je ogen open Hazza." Liam loopt naar Harry toe en draait zijn hoofd in de goede richting. "Er staat daar een huis." Harry staat stomverbaasd er naar te kijken alsof het uit de lucht is komen vallen. "Laten we kijken."Voor we iets kunnen zeggen is Louis al weer doorgelopen in de richting van het huis. "Er is er geen pad naartoe, hoe wil je er heen Lou?" Zayn staat nog steeds op de zelfde plek. "Gewoon, lopen. Hoe anders?" "Zullen we kijken of er een pad is?" "Harry, er zijn hier echt geen slangen in het gras, denk ik." "Bedankt Niall, nu voel ik me echt veilig." "Sorry." "He, komen jullie nog of hoe zit dat?" We lopen naar Louis toe. Even later zien we een pad. Nou ja, wat je een pad kan noemen. Het is niet meer dan een strook gras dat lager is dan de rest. En het gras op de strook komt al zo'n 20 cm hoog. "Voorwaarts mars." Louis gaat als eerste over het pad. Wij ( Liam Zayn en ik) volgen hem. Harry zit op de rug van Liam, omdat hij bang is. Kom op, er zijn geen slangen in het bos. Hoe dom ben je dan als je dat denkt? Niall, weet jij zeker dat er geen slangen zijn? Ik zucht. Mijn geweten heeft weer gewonnen. Ik weet niet of er slangen in het bos wonen. Ik loop maar weer achter de rest aan. Hoe dichterbij we bij het huis komen, hoe ouder, verlatener en bouwvalliger het huis word. Voor de poort stoppen we. "Op slot." Louis wijst naar een groot hangslot. Yes, nu kunnen we gaan. Dit huis geeft mij de kriebels. Maar dan valt het slot wat om de poortdeuren ging naar beneden.