I meet Spongebob Squarepants & Justin Bieber
Het is vrijdagmiddag, de school is uit en Emilly is op weg naar het beekje dat 3 kilometer bij haar school vandaan ligt. Het herfst en het weer is erg koud en regenachtig. Emilly gaat bijna elke vrijdagmiddag naar het beekje toe, ze doet daar eerst haar huiswerk en gaat daarna altijd genieten van het uitzich en het mooie water.
Emilly komt aan bij het beekje en gaat op de grote kei zitten. gelukkig heeft ze vandaag geen huiswerk dus kan ze lekker gaan chillen. ze trekt haar schoenen en sokken uit en gaat met haar voeten in het water. 'brrrrr, koud' fluistert Emilly tegen de wind. ze loopt voorzichtig door het water tot ze plotseling op iets heel scherps gaat staan. 'AAAAUUUUUWWWW' roept Emilly. ze is in het water gevallen en is drijf nat. Ze gaat overeind zitten en pakt de scherpe steen waar ze op ging staan. Ze kijkt ernaar en schrikt, 'zie ik het wel goed?' denkt ze. ze wrijft in haar ogen maar de steen blijft vel geel. ze onderzoekt de steen en vraagt zich af hoe het geel kan zijn, 'misschien is het viesigheid of verf?' ze probeerd de steen schoon te maken en wrijft hard over de steen.
Alles is wazig voor Emilly's ogen. 'waar ben ik'stammelt Emilly. dan hoort ze in de verte een vaag bekende stem die roept; 'hahahahaha, ohh kijk ze komt bij Patrick' 'Patrick wie is patrick' denkt emilly en opeens verschijnt er voor haar ogen een grote gele gedaante. 'wie ben jij!?!?!?!?!?'roept de stem van het gele geval luid en opgewekt. Ze schrikt! Ze kan het niet geloven, ze moet wel dromen!! Ze knijpt haar ogen dicht en doet ze daarna weer open, maar ze kijkt nog steeds recht in de ogen van de enige echte... Spongebob Squarepants!!! ze kan het niet geloven, ze gaat recht op staan en ziet het zelfde huis dat ze ook altijd op de TV ziet. Ze kijkt rond en ze ziet patrick en gerrit. Nadat ze aan spongebob en patrick heeft uitgelegd wat er is gebeurd, haalt spongebob haar over om iets te gaan eten in de krokante krab. voordat ze er heen gaan gaat Emilly eerst nog even naar de WC. Onzeker zoekt ze de badkamer in het huis van Spongebob, zodra ze hem heeft gevonden loopt ze meteen door naar de spiegel en ziet zichzelf als tekenfiguur.
Als ze even later met zn allen aan komen in de krokante krab kijkt iedereen Emilly raar aan, al die zeewezens hebben natuurlijk nog nooit een echt mensen figuur gezien! Spongebob gaat op de tafel staan en stelt Emilly voor aan alle andere wezens en gaat aan het werk. 'hahahahaha, ik ga wat heerlijke krab burgertjes bakken! ga jij onder tussen bikinnibroek maar eens goed bekijken' tettert Songebob vrolijk en hij duwt Emilly de krokante krab uit en huppelt vrolijk terug. Emilly loopt wat rond in bikinibroek. als ze op de kwallenvis velden is kan ze eindelijk even tot zich zelf komen. het is zo raar, hoe kan ze hier nou terecht zijn gekomen! ze voelt in haar zakken en vind haar mobiel, geen bereik, en ze stopt hem terug in haar zak. Ze voelt in haar andere zak en haakt de scherpe gele steen uit haar broek zak. Ze bekijkt de steen nog eens aandachtig, 'waarschijlijk komt het door die steen dat ik hier nu ben.' denkt ze. Ze word verstoord uit haar gedachten door een stem, een stem die ze niet kent, ook niet van Songebob op de TV. De stem is van een jongen kan ze horen en hij zingt! "You're who I'm thinking of Girl, you ain't my runner up
And no matter what you're always number one. but where are you now, where I am now." het klinkt erg triest. Ze luister nog eens goed, " My prized possession, one and only
I adore ya, girl I want ya
The one I can't live without
That's you, that's you
You're my special little lady
The one that makes me crazy
Of all the girls I've ever known
It's you, it's you"
op de een of andere manier klinkt het ook wel weer een beetje bekend. ze loopt op het geluid af en ziet inderdaad een jongen van ongeveer 15 jaar. hij zit onder een boom en zingt triest, hij draagt een spijkerbroek, vest en een pet. dat hebben ze niet in de Songebob wereld!! hij is ook een mens figuur!! ze loopt in zijn richting, maar hij ziet haar niet. Als ze nog 2 stappen dichter bij zet ziet de jongen haar pas, hij schrikt en springt op. hij kijkt geschrokken. 'ik doe je niks hoor' zegt Emilly. 'wwie ben jij..?' vraagt de jongen. 'Ik ben Emilly wie ben jij?' de jongen kijkt twijfelend en zegt: 'ikke eh.. ben..... Justin' 'oke' zegt Emilly gerust stellend. Emilly en justin zoeken een bankje en gaan er op zitten. 'hoe kom je hier terecht?' vraagt Emilly. 'ik weet het niet' stammelt Justin
'Ik weet alleen nog dat ik deze steen vond' en hij haalt de zelfde gele steen die Emilly ook heeft uit zijn zak. Emilly weet niet wat ze ziet, geschrokken haalt ze haar eigen steen uit haar zak. Ze kijken elkaar aan en weten even niks te zeggen. Justin pakt Emilly's steen en houdt die tegen zijn eigen steen aan. De twee stenen beginnen ze zwefen en geel licht te geven, Emilly en Justin schrikken en weten niet wat ze zien. Justin grijpt de stenen snel uit de lucht en trekt ze van elkaar af voordat er iets kon gebeuren. Emilly kijkt hem geschrokken aan, 'waarom deed je dat?' vraagt ze. Justin word rood en zegt niks. 'kom op vertel!!' drinkt Emilly aan. ' oke, meestal in films als dit soort dingen gebeuren is het het einde en is alles weer normaal.' 'maar ik wil nog niet terug, ik vind het wel leuk hier!' Emilly grinnikt en kijkt hem aan. ze kijken elkaar diep in de ogen en zoenen, net zo lang tot ze de luide stem van spongebob horen. 'wat zijn jullie aan het doen?' roept hij. Emilly en Justin kijken verlegen naar Songebob. Spongebob lacht naar hun, maar als hij de stenen ziet verdwijnt zijn vrolijke gezicht. 'hoe komen jullie daar aan!?' vraagt Spongebob. Emilly en Justin leggen het hele verhaal uit. Spongebob verteld dat er vroeger ook 2 mensen waren met een gele steen, en dat ze hem vernietigd hadden omdat ze niet terug wilden, maar na 2 dagen waren ze opgegaan in stof. Emilly schrikt en kijkt Justin aan, hij is ook geschrokken.
De beslissing is niet moeilijk, ze moeten terug. ze nemen afscheid van Spongebob en zodra hij weg is beginnen ze elkaar heftig te zoenen. Uiteindelijk als ze gestopt zijn is het zover ze moeten terug. Justin houdt de stenen tegen elkaar en ze vliegen in de lucht. Het geeft weer geel licht, het wordt steeds veller en het flitst.
Waar ben ik denkt Justin als hij wakker wordt. Hij ligt in zijn kamer op de grond, hij gaat rechtop zitten en alle herinneringen springen hem weer te binnen. Hij voelt in zijn zakken, de gele steen is weg. Hij kan niet meer terug en waarschijnlijk zal hij Emilly nooit meer zien. Levenloos gaat Justin achter zijn computer zitten. Hij checkt zijn mail en kijkt op zijn youtube kanaal. hij leest zijn nieuwe berichtjes. Dan krijgt hij opeens een berichtje. Hij kijkt op zijn mobiel en leest:
Heey Justin weet je nog wie ik ben??
xx Emilly
Reageer (2)
leuk
1 decennium geledenZoooo'n leuk verhaal! (Y)
1 decennium geleden