-2-
Ik voelde mijn looppas verzwakken, ik loop al 3 uur rond en nog steeds heb ik dat gebouw niet gevonden, over een half uur begint het concert, hoe kom ik ooit nog op tijd. “Misschien moet ik mij over m’n verlegenheid overheen zetten en het aan iemand vragen op straat?” ik vraag het mezelf af maar met weinig hoop en loop naar een kleinere man op straat, hij had een grote zonnebril aan, terwijl het al avond werd, oké raar.
En loop met vol goede moed op hem af en ga voor hem staan. “E..excuseer me, weet u misschien het concertgebouw zijn?” met een hoopvolle blik kijk ik hem aan. Hij haalt de zonnebril van zijn gezicht af. “Bedoel je waar The Gazette optreed?” ik kijk hem aan en knik hevig. “Ja daar ja!” en zie dat hij even grijnst. “Ja dat weet ik zijn, je loopt vanaf hier rechtdoor 1ste straat links en nog even doorlopen en dan nog eens links, dan ben je er, ah ik moet er ook naartoe, laten we samenlopen?!” stelt hij voor nadat hij zijn uitleg heeft gedaan. “Oke klinkt goed, dank u wel.” En loop al iets rustiger met hem mee.
Ik herken hem.. maar ik weet niet vanwaar. Waarschijnlijk zijn het mijn gedachtes die op hol slaan, door al die tegenslag van vandaag.
Reageer (2)
Ikskie vindskie datskie jijskie verderskie moetskie
1 decennium geledenKlein, grote zonnebril, moet er ook wezen? Ruki
1 decennium geleden