26. Help from Ginny

Abby POV.

Vaag hoorde ik stemmen die van heel ver leken te komen. Het leken wel fluisteringen, maar toch verstaanbaar. De stemmen kwamen me heel bekend voor, maar ik kon er mijn vinger niet op leggen. De stemmen kwamen langzaamaan dichterbij en werden luider. 'Ik denk dat ze bijna zal wakkerworden.' hoorde ik Fred zeggen. Wakkerworden? Wat was er gebeurd? Dan herinnerde ik het me weer. De kille stem die ik hoorde en het gezang, waarna ik het bewustzijn verloor. Met veel moeite opende ik mijn ogen. Ik zag Fred, George, Ginny, Hermelien, Ron en Harry rondom mij staan, zelf lag ik in de zetel. 'Eindelijk! We dachten dat je nooit meer wakker ging worden!' zei Ginny met een lachje. Ik grijnsde. 'Wel, ik ben wakker. Wat heb ik gemist?'
Ze lachten allemaal. 'Niet veel, aangezien we allemaal in paniek waren toen je flauwviel.' zei Fred met een grijns, maar toch ook bezorgd.

'Wat gebeurde er nu?' vroeg Harry. 'Ik weet het niet, opeens werd alles gewoon zwart.' loog ik. Ik had het gevoel dat ik ze maar niets moest zeggen over de stemmen die ik hoorde. Ik wou ze niet bang maken en misschien geloofden ze me niet eens en dachten ze dat ik gek geworden was. Ik stond op en zag dat we bijna de enige waren in de Leerlingenkamer. 'Dus, wat gaan we nu doen?' vroeg ik dan maar. 'Zwerkbal.' zeiden ze allemaal, Harry, Fred en George die het moesten spelen en de anderen gingen kijken. 'Ginny, kan ik je eventjes praten?' vroeg ik dan. Ze knikte en we bleven zitten toen de anderen vertrokken. 'Wat is er?' vroeg ze. Ginny was een heel goede vriendin en ik wist dat ik haar alles kon vertellen. 'Het gaat over Fred, toch?' Vroeg ze dan met een grote grijns. 'Is het zo duidelijk?' lachte ik toen. Ze knikte.

'Wel, je broer en ik kussen wel in het openbaar en zo,' begon ik. 'Ik hoef geen details te horen.' zei ze snel. 'maar we zijn nog niet echt officieel, weet je wel. Hij heeft me niet echt gevraagd ofzoiets. Denk je dat hij niet echt geïnteresseerd is in me of maak ik me te veel zorgen?' liet ik er in één keer uit. 'Ja, je maakt je te veel zorgen. Hij houdt echt van je, hij is anders nooit zo bij meisjes. En hij zal het wel officieel maken, maar wie weet hoe lang dat nog gaat duren. Dus je moet hem een beetje helpen, zodat hij het sneller officieel wil maken. Je hebt de juiste persoon uitgekozen om je te helpen.' zei ze wijs.
Ik lachte. 'Weet jij zo veel over Fred's droomvrouw dan?' grinnikte ik.

'Wel, ik hoor Fred en George vaak daarover praten in hun kamer. En soms vang ik wel eens iets op.' zei ze. 'Met andere woorden, je luistert ze af.' grijnsde ik. Ze begon te lachen en ik deed vrolijk met haar mee. Het leek wel alsof we zusjes waren en zo'n jongensgeprek hadden,dat ik nog nooit eerder had. 'Wel, Fred wil dus een meisje die voor zichzelf kan opstaan, maar ook niet te veel, want hij wil ze ook blijven beschermen. Hij houd ervan als hij een meisje beschermt, zeker als hij erop verliefd is. Ze moet ook gevoel voor humor hebben, liefst even flauw als die van hem.' ze dacht diep na. 'Oh, hij houd ervan als meisjes met hun haar bezig zijn tijdens het nadenken of zo, of op je lip bijten. Dat vind hij schattig.' riep ze toen uit. Ik lachte, dat moest wel lukken. Het lip bijten was iets wat ik vaak deed, vooral als ik nerveus ben. Ik speel altijd met mijn haar, niet alleen tijdens het nadenken (iets wat ik vaak probeerde te vermijden) maar vooral omdat het een gewoonte was geworden. Voor mezelf kunnen opstaan was iets waar ik altijd in het begin moeite mee heb, maar later komt dat goed. Ik laat me zeker nooit doen.

'En het belangrijkste wat je moet doen om Fred te verleiden...' begon Ginny. 'Ja?' vroeg ik nieuwsgierig, op het puntje van de zetel. '...is jezelf zijn. Fred werd verliefd op je voor een reden. Omdat hij van je persoonlijkheid houdt, dus verander die zeker niet. Als je dat doet en mijn tips opvolgt, zijn jullie binnen een paar dagen officieel!' gilde ze. Ik kon het niet helpen, maar grijnsde uitbundig.