Reizen

De avontuurlijke reis, het vakantieparadijs en de natuurreis passen allemaal bij mijn eigen visie over de zin van het bestaan. Toch past de avontuurlijke reis het beste bij mijn visie. Het leven is een groot avontuur dat begint vanaf je geboorte. Toen je geboren werd begon er een heel nieuw begin, het begin van je avontuur. Je deed je ogen open en je zag een wereld die je nog nooit eerder gezien had, niet wetende wat je tijdens je avontuur allemaal te wachten zou staan.

Als baby begint het leven ook als een vakantieparadijs. Je hebt nog geen zorgen en alles wordt voor je gedaan. Het lijkt dan allemaal een mooie, grote droom. Tegelijkertijd zit je midden in je avontuur en beleef je steeds meer andere dingen. Denk maar aan de overgang van het voeden met de fles, naar fruit- en groentehapjes en de eerste tandjes. Op een gegeven ogenblik heb je ook je speen niet meer nodig en ben je weer in een nieuwe fase van je leven beland.

Hoe ouder je wordt, hoe meer je bewust wordt van de zin van je bestaan. Op de basisschool maak je vrienden en begin je dus ook meer met anderen om te gaan en je begint steeds meer te leren. Je zit nog een beetje in het vakantieparadijs, je denkt nog niet aan wat later komen zal. Je concentreert je op het hier en nu en geniet daarvan. Gedurende je leven verandert dat. Men streeft naar het vakantieparadijs, maar al gauw hebben mensen het door dat het leven niet altijd zo mooi kan zijn. Je krijgt veel zorgen aan je hoofd: ‘Ga ik later een goede baan vinden?’ ‘Ga ik veel geld verdienen?’ ‘Ga ik later wel trouwen?’ Allemaal vragen waar je nog niet direct antwoord op krijgt, maar je komt gedurende je avontuurlijke reis achter de antwoorden. Ook al kunnen er veel tegenslagen zijn, je komt er wel.

Er zijn ook momenten waarin je in je natuurreis zit. Men zoekt rust in het leven en maakt het hoofd voor even leeg. Je wordt gefascineerd door de mooie natuur en staat daar even stil bij. Maar ondertussen gaat het leven gewoon door. Je hoofd raakt weer vol met gedachtes en levensvragen spoken door je hoofd: ‘Is er een leven na de dood?’ ‘Wat is tijd?’ Het leven is een groot pad dat je beloopt en in het begin lijkt er geen einde aan te komen. ‘Het leven is als de horizon, er komt geen eind aan.’

Toch moet je ervan bewust worden dat je leven op een gegeven ogenblik voorbij kan zijn hier op aarde, dat kan vroeg of laat gebeuren. Het menselijk bestaan kun je vergelijken met een zandloper: De zandloper begint te lopen, maar er komt een moment dat het zand op is en daarmee dus ook de tijd.

Het avontuur gaat nog door en je weet steeds meer over de zin van je leven. Op een gegeven ogenblik ben je geen kind meer, je bent volwassen geworden. Thuis was het altijd vertrouwd geweest, maar toch moet je je losmaken van het vertrouwde thuis en openstaan voor compleet andere en nieuwe ervaringen. Je moet zelf meer keuzes zien te maken. Doordat je ervaringen hebt opgedaan van je jeugd, weet je wel meer wat voor soort keuzes je moet gaan maken. Toch kan je nog steeds foute keuzes maken en daar kan je weer van leren.

Jaren gaan voorbij en dan ben je in de laatste fase van je leven beland: je bent nu bejaard. Een groot deel van je avontuurlijke reis, vakantieparadijs en natuurreis heb je al gehad. Je hebt nu veel minder zorgen, net zoals toen je een baby was. Je hoeft niet meer te denken aan hoe je toekomst (op aarde) zal worden. Je hebt ook geen baan meer, je bent met pensioen gegaan. Je zit in het laatste stukje van het vakantieparadijs. Vooral als je in een bejaardentehuis zit, wordt er alles voor je gedaan.

Uiteindelijk loop je tegen het eind aan van je leven: de eindbestemming van je reis. Je leven is voorbij en je hebt veel meegemaakt. Zowel de avontuurlijke reis als het vakantieparadijs en de natuurreis zijn voorbij. Er waren zowel mooie momenten als tegenslagen geweest, maar dat hoort nou eenmaal bij het leven. ‘Het leven is als een roos, mooi maar vol gevaarlijke en pijnlijke doorns.’