#11 Lucky you.

De laatste week van school voor dat de kerst begint en vrijdag is, ter afsluiting van het jaar, een kerst feest. Iedereen deed chaotisch en moest en zou een date hebben. Het nadeel is, het moet iemand zijn van de scholengemeenschap. Vier scholen die gezamenlijk een feest vieren is niet niks.
Sophie en ik maken ons er niet druk om. Wij hoeven niet perse een date.
We pakken onze boeken voor de volgende les en wandelen naar het lokaal. De hele klas heeft het er over wie ze wel of niet als date willen. Sophie en ik kijken elkaar toch met de vraag aan; 'Wie zou jij het liefste van de school als date hebben?'.
In de les blijft het onderwerp lopende, ook al is de klas bezig met de wiskunde opdracht. Gedurende de hele les zijn de jongens mij ook nog eens aan het spammen op whatsapp. Wat? Ze zijn de hele middag al bezig!
Ik negeer ze ook gewoon maar zo makkelijk is het niet.
"Liz?" Ik kijk op als JD, James Dylan voluit, me een briefje overhandigd. Ik kijk vreemd op en zie hoe hij met een grijns omdraait en weg loopt. Ik kijk Sophie vragend aan en vouw het briefje open. Ik lees het stilletjes voor.
"Elizabeth, ik wil jou als mijn date voor het ball. Jij schijnt feller dan de zon in het midden van een koude winter ochtend!
xxx JD."
Ik kijk op naar JD en maak direct oogcontact. Hij steekt vragen zijn duim op met die zelfde grijns. Verbaasd knik ik en hij lacht zwoel.
"Je heb gewoon een date met de knapste jongen in de klas." Fluistert Sophie. Ik knik nogmaals en zie hoe hij laat zien dat ie gescoord heeft aan z'n maten.

"Liz!" Ik kijk Sophie aan. "Je heb, for fuck sake, een date met JD!" "I know.." Een lach ontstaat op mijn gezicht. "Nooit gedacht dat ie mij zou vragen. Ik ben toch helemaal niet zo'n bright shiner? Of wel dan?" Ik kijk Sophie stom aan. Ze kijkt me aan met een blik waar je 'U' tegen zegt.
"Jij heb echt geluk, heel wat meiden zouden bijna een moord doen." Ik gniffel wat. "Dat is zo waar."
Bij ons hofje stappen we uit. Ik neem haar mee naar de jongens om ze het nieuws te vertellen. Sophie pest me er een beetje mee tot we aan Liam zijn deur staan. Ze slaat dicht en kijkt me zenuwachtig aan. Ik klop stom aan en blijf d'r aan kijken met die zelfde blik als die ze mij in de bus gaf.
Als de deur open waait zie ik aan de krullen dat Harry er weer is. Ik geeft hem een knuffel en kijkt dan naar Sophie, die met haar wijsvinger en open mond naar Harry staart.
"Harry, dit is Sophie, mijn beste vriendin." Ik duw haar kaak omhoog zodat ze geen vliegen vangt. "Sophie," Ik pak haar hand, "dit is Harry."
Harry pakt haar hand van mij over en als een heer maakt hij een kleine buiging en kijkt haar vriendelijk aan. "Aangenaam." Voegt hij er aan toe.
"Harry, ik heb super nieuws, zijn alle jongens thuis?" "Niall en Zayn moeten als het goed is zo terug komen met Paul van een middag shoppen." Ik knik en wandel met Sophie aan mijn arm, langs Harry, naar binnen. Ik duw Sophie op de bank en pak wat drinken. Net als ik twee glazen heb gepakt hoor ik een schelle gil.
Sophie rent spontaan de keuken in en pakt me beet. "IK HOU ZO VEEL VAN JE!" Gilt ze. "Haha, ik ook van jou!" Lach ik en ik duw een glas in haar handen.
"Hou vast terwijl ik inschenk." Ik pak het pak sap en schenk in. "Houd vast tot je glas leeg is." Zeg ik zodat ze niet gaat stuiteren. Ik zie Liam om een hoekje kijken en ik kijk nog een keer naar Sophie. "Sophie?" Ze kijkt met grote, vragende ogen op. "Dit is Liam." Ik draai haar voorzichtig om en Liam steekt zijn hand uit. Ze neemt 'm voorzichtig aan en lacht voorzichtig. Liam kijkt me even aan met een vragende grijns.
"Ik heb nieuws. Ik wacht nog even op Niall en Zayn." Ik schenk mijn glas in en neem Sophie mee naar de woonkamer.