Heart Nine.

Didi maakte iedereen wakker. "Jongens, wij zijn er!" Riep hij heel de trein, waardoor hij enkele boze gezichten kreeg van mensen. De rest wreef nog eens in zijn of haar ogen en stond dan op, om samen met de koffers naar buiten te lopen. "Welk hotel liggen we?" Vroeg Femke. "Het disneyhotel, recht voor je." Zei Mel droog. Iedereen's mond viel open. Ze trokken Mellanie in een knuffel. "Jongens, allemaal goed en wel hé, maar ik weet nog altijd niet wat Disneyland is." Zei Stef droog. "Een attractiepark. Je zal straks wel zien wat het is." Antwoordde Femke hem. Samen liepen ze het hotel binnen. Terwijl Os en Mellanie zich gingen inchecken aan de receptie, gingen de andere vier zich in een zeteltje zetten. "Het is hier echt mooi." Zei Paula verbaasd. Iedereen maakte een instemmend geluidje. Na vijf minuten waren Os en Mel al terug, aangezien er niet zoveel volk was. Mel had 6 kaartjes in haar handen, de sleutels van hun hotelkamer. Ze gaf er twee aan Femke, twee aan Paula en hield er twee voor zichzelf. "Ik stel voor dat we allemaal naar onze kamer gaan, daar uitpakken en hier terug verzamelen binnen een goed uurtje. Paula en Femke, jullie kamers liggen naast elkaar. Os en ik slapen in de toren van het hotel." Zei ze vol trots. De rest was wel een beetje jaloers. Mel lachte om hun reactie en liep daarna richting haar suite. Femke en Paula bleven verbaasd achter. Ze gaven Stef en Didi een arm en liepen ook naar hun kamer. Paula deed de deur van haar kamer open, ging samen met Didi naar binnen en alweer vielen hun monden open van verbazing. De kamer was ingericht zoals de kamer van Wendy, uit Peter Pan. Paula keek gelukkig naar Didi, die op zijn beurt ook gelukkig keek. Hij nam Paula op en zwierde haar rond, daarna trok hij haar in een knuffel. Toen Didi, Paula terug neerzette, stonden ze elkaar meer dan 5 minuten lang elkaar in de ogen te kijken. Tot ze iemand op de deur hoorden kloppen. Didi keek met rode kaken weg terwijl Paula snel de deur ging opendoen. "Zijn jullie bijna klaar?" Vroeg Femke. Paula knikte. "Eigenlijk moeten we niets doen, gewoon nog wat geld nemen en dan kunnen we vertrekken?" Femke stemde in. "Maar ik denk dat we best nog een halfuurtje wachten zoals Mel zei, want zij zal wel veel werk hebben." Lachte ze. "Je komt dan wel eens kloppen als jullie vertrekken zeker?" Vroeg Paula subtiel. Femke snapte de hint, zei dat ze hun ging komen halen en gooide snel nog een knipoog naar Paula. Paula keerde terug naar Didi, die op het bed zat. Paula gaf hem een kusje op zijn wang. "Ik ben zo blij dat ik hier ben... Met jou." Zei ze verlegen. "Vind ik ook." Zei hij lief, terwijl hij haar hand een beetje streelde. Ze besloten om nog even te rusten op het bed. Na een halfuur klopte Femke aan de deur. Paula en Didi deden snel hun schoenen aan en gingen daarna samen met Stef en Femke naar de afgesproken plaats. Voor de verandering waren Mellanie en Os er al, wat de rest verbaasde. Nu ze voltallig waren, liepen ze richting de ingang, waar ze hun tickets lieten scannen en meteen daarna naar binnen liepen. Femke haalde haar Nikon camera boven om de eerste foto's al te trekken. Toen ze iets verder liepen, zagen ze het bekende kasteel al voor hun staan. "PICTURETIMEEE!" Riep Femke. "Ik stel voor dat eerst Mel en Os samen gaan, dan Paula en Didi, dan Stef en ik en daarna nog een beetje gemengde foto's." Iedereen stemde in met Femke. Os en Mel gingen voor het kasteel staan en gaven elkaar een kus. Hierdoor volgde een "awh" geluidje door de meiden. Femke maakte snel foto en liet dan Paula en Didi poseren. Didi sloeg en arm rond haar. En ook nu maakte Femke een foto. "Gaan jullie nu maar, ik maak de foto wel." Zei Paula. Femke en Stef poseerden ook voor de foto en gingen daarna verder het park in, ze konden overal nog foto's maken. "Kijk, Minnie is daar, gaan we aanschuiven voor een foto?" Riep Mel enthousiast terwijl ze iedereen al aan het meesleuren was. Gelukkig stonden ze als een van de eerste in de rij. Mel, Os, Didi, Paula en Stef gingen erbij staan en Femke klikte snel op de knop om een foto te maken. Dag één was al goed begonnen...