Chapter five - first kiss.
meer reacties? - lief kijkend -
charlotte pov:
het was al donker, en ik wist dat ik naar huis moest. Maar ik voelde, en zag dat Justin genoot. Dus besloot ik te zwijgen en na te denken. Eigenlijk hebben we nog niet veel tegen elkaar gezegd sinds de opnames. Buiten dat half uurtje in de limousine. Maar toch wisten we zowat alles van elkaar. We hadden geen woorden nodig. Ik keek opzij en zag dat hij ook keek. Een beetje beschaamd keek hij weg. Ik betrapte mezelf erop dat ik een hele tijd naar zijn prachtige ogen bleef kijken. Opeens vlogen al mijn gedachten weg en kwam er 1 grote gedachte: ik was verliefd en ik wist het niet zeker maar ik denk dat het wederzijds is. Nu ik aan alle momenten met hem denk weet ik het bijna zeker. Hoe hij lacht naar mij en hoe hij mijn hand vastnam. In het spookhuis... "Waar denk je aan?" vroeg justin stilletjes. "Ik weet het niet.' Mompelde ik onzeker. We liepen gewoon verder totdat justin opeens stil staat. Hij neemt mijn andere hand nu ook vast en ik kan zien in zijn ogen dat hij zenuwachtig is. Ik weet ook bijna zeker wat hij wilt zeggen, dus maak ik het hem gemakkelijk en kus hem zachtjes op zijn lippen.
geen justin pov nu (':
het was al donker, en ik wist dat ik naar huis moest. Maar ik voelde, en zag dat Justin genoot. Dus besloot ik te zwijgen en na te denken. Eigenlijk hebben we nog niet veel tegen elkaar gezegd sinds de opnames. Buiten dat half uurtje in de limousine. Maar toch wisten we zowat alles van elkaar. We hadden geen woorden nodig. Ik keek opzij en zag dat hij ook keek. Een beetje beschaamd keek hij weg. Ik betrapte mezelf erop dat ik een hele tijd naar zijn prachtige ogen bleef kijken. Opeens vlogen al mijn gedachten weg en kwam er 1 grote gedachte: ik was verliefd en ik wist het niet zeker maar ik denk dat het wederzijds is. Nu ik aan alle momenten met hem denk weet ik het bijna zeker. Hoe hij lacht naar mij en hoe hij mijn hand vastnam. In het spookhuis... "Waar denk je aan?" vroeg justin stilletjes. "Ik weet het niet.' Mompelde ik onzeker. We liepen gewoon verder totdat justin opeens stil staat. Hij neemt mijn andere hand nu ook vast en ik kan zien in zijn ogen dat hij zenuwachtig is. Ik weet ook bijna zeker wat hij wilt zeggen, dus maak ik het hem gemakkelijk en kus hem zachtjes op zijn lippen.
geen justin pov nu (':
Reageer (2)
ho; das moooi (:
1 decennium geledenverder...
ilya.
echt super snel verder,
ow, en die foto is kei mooi (:
xoxo