Ninja Academie 40

Na vele rare kleren en heel veel gelach heb ik dan toch iets aan wat me wel leuk lijkt. Ik kom het kleedhokje uit en laat voor de zoveelste keer de kleren zien die aan heb. Hidan zit onderuitgezakt in de stoel bekijkt. 'Nice!' Roept hij meteen en vliegt zowat uit zijn stoel. De zwarte broek, schoenen, truitje en leren vestje maakte het zo, dat het stoer stond. Ik lach en bekijk de prijskaartjes. Zuchtend schud ik mijn hoofd en loop terug het hokje in. 'Nani?!' Hoor ik Hidan's stem en houd verschrikt het shirtje voor me wat ik net heb uit gedaan voor mijn bovenlichaam. 'O, sorry..' Zegt Hidan en bloost. 'Uh-oh, maakt niet. Wat, wilde, je zeggen?' 'Waarom je het niet neemt.' 'Het is me te duur en zo veel geld heb ik niet. En ik heb nog dit setje, dat wil ik ook nog even passen.' Zeg ik licht zuchtend en schuif grijnzend het gordijn weer terug. 'Nice body!' Roept Hidan en lacht als hij, waarschijnlijk, mijn schoen naar zijn hoofd heeft ontweken. 'Droplul, wat vindt je van dit?' Zeg ik lachend en kom weer het hokje uit. Hidan's ogen poppen bijna uit zijn oogkassen. Hij slaat dan zijn armen om mijn lichaam en tilt me op. Ik gil van zijn onverwachte actie maar laat me dan lachend ronddraaien. Hidan zet me neer en knikt goedkeurend. Ik hang wat spullen terug en voel meteen of de kleren goed zitten. Door alles wat er is gebeurd met passen ben ik vergeten dat ik geen geld bij had en sla mijn handen voor mijn mond als we aan de kassa staan. 'Wat?' Vraagt Hidan en kijkt me aan. 'Ik ben helemaal vergeten dat ik geen portemonnee bij heb. Sorry, hang het maar terug.' 'Maar-!' 'Hidan, het maakt niet uit. Ik zoek thuis wel wat uit.' Zeg ik en loop en naar de uitgang. Als ik me weer omdraai om te kijken waar Hidan blijft, zie ik Hidan de kleding betalen en er triomfantelijk mee aankomen lopen in een tas. 'Hier, voor jou.' Grijnst Hidan en houd de tas uit. Ik hakkel wat en uiteindelijk duwt hij de tas in mijn handen, til me op en loopt de winkel uit. 'Hidan!?' Roep ik uiteindelijk en spring uit zijn armen. 'Dit, ik, dit kan ik niet van je aannemen! Ben je gek geworden? Hoe moet ik je dit ooit goedmaken?!' Roep ik en gooi mijn armen de lucht in. 'Mh, natuurlijk wel, nee ik ben niet gek geworden want dat was ik al. En je kunt het goed maken door vanavond gewoon mee te gaan..And maybe be my date?' Zegt hij lachend en haalt mijn armen weer omlaag. Ik zucht, kijk even weg, maar knik dan. 'Goed, ik kom en ga met jou..Maar h-.' 'Hoe ik wist dat je toch niet zou gaan? Kassa.' Zegt hij grijnzend en ik grijns terug. 'Smartass.' Lach en knuffel hem. 'Dank je Hidan-kun..Alsnog.' Hij aait over mijn hoofd. 'Hidan-chan!' Beide kijken we op en ik hoor Hidan grommen. In de verte zie ik een groepje van acht mensen naar ons toe komen lopen.