Twilight

Ik zucht, dit wordt een saaie avond. Demi is chagerijnig en Amanda is weer in haar werkkamer aan het werk gegaan. De telefoon gaat,
'Demi, pak jij maar op. Als het Roy is zeg dat ik er niet ben!' Demi knikt
'Het is Susan' ik pak de telefoon aan,
'Suus! Hoe is het daar?'
'Het is hier echt helemaal top! Er is zo'n groot zwembad! Met veel glijbanen en veel leuke jongens! Ik heb er al een paar ontmoet, mijn kennende, en er zit er eentje voor jouw tussen. Precies wat jij wilt! Hij heeft donkerbruin haar en bruine ogen, en hij is heerlijk gespierd!'
'Susan!' roep ik er tussendoor maar ze hoor me niet.
'Zijn naam is Samuel, en zijn stem! Zijn vriend is ook echt super hot! Ze lijken echt op elkaar en ze zijn Italiaans! Precies waar we altijd al van gedroomd hebben toch? Vanavond ga ik weer iets met ze doen, bowlen ofzo. Ik vind het echt jammer dat jij er niet bent!'
'Susan, ik ben verliefd geworden!'
'Echt? Hoe ziet hij eruit? Lijkt hij op Tim? Hoe is zijn karakter? Hoe heet hij?'
'Denk ik' zeg ik nog snel, 'Je wilt niet weten wie!' ik hoor Susanne denken,
'Taylor Lautner!' zeg ik zachtjes,
'Nee! Je zou toch niet verliefd worden op beroemde jongens? En je kent hem niet eens!'
'Ik ken hem wel, vandaag heb ik iets gedaan met hem en gister' ik zucht. Gisteren was mijn feest wat ik denk ik nu nog niet aan Susanne vertellen.
'Wat! Jij en T.. Taylor!' roept Susanne uit 'Was het gezellig? Was het leuk? Hoe was hij?'
'Susan het is teveel om uit te leggen. Maar het was super!'
'Nou nou, je moet het maar niet al te leuk hebben zonder mij!' ik lach, maar dan stop ik meteen. De deur gaat open en er loopt een jongen de kamer in.
'Ehh, Susan', begin ik, de jongen kijkt me aan
'Klaar?' zegt hij, bang kijk ik de woonkamer in. Net zat Demi nog op de bank tv te kijken maar ook zij is weggegaan. De jongen loopt op me af, ik doe een stap naar achter, het telefoondraad is te kort dus laat ik de telefoon vallen,
'Hallo? Hallo?' hoor ik Susanne nog roepen, en Susanne's kennende blijft ze ook aan de telefoon hangen. Ik zucht dat mocht ze nou net niet weten.
'Ben je klaar?' vraagt de jongen weer,
'Roy ehh, heb ik niet gezegd dat ik echt niet wil?' Roy pakt mijn gezicht. Dan trekt hij me mee,
'Laat me los en met rust!' schreeuw ik boos.
'Alles goed daar?' roept Amanda,
'Ja hoor mam!' Roy kijkt me woedend aan,
'Ik moet nu gaan, maar denk maar niet dat je van me af bent!' dreigt hij, ik deins naar achteren en wijs naar de deur. Roy loopt er driftig naar toe, en gooit de deur met een zwaai dicht. Een tijdje blijf ik zo staan. Dan loop ik weer naar de telefoon om te horen of Susan dit alles gehoord heeft. En ja hoor, ik hoor haar roepen,
'Susan, sorry dit hoefde je niet allemaal te horen!' zeg ik,
'Wat was dit? Wat is er gebeurd? Hoelang is dit al gaande?'
'Gister ofzo, Susan, ik.. Ik'
'Gaat het? Waarom bel je me niet meteen?'
'Suus, jij hebt vakantie, en dan kom ik aan met al mijn problemen..'
'Maakt niet uit,'
'Ik vertel het nog wel, maar niet nu sorry'
'Oke, maar dan ga ik hangen, en wat moet ik doen met die leuke jongen?
'Geef zijn MSN maar' net als ik de telefoon opgehangen heb belt er nog iemand,
'Hallo?'
'Heej' zegt een bekende stem,
'O, heej Tay'
'Heb je misschien zin om met me mee te gaan naar een celebparty? Dat is iets wat jij gewoon-mens nog nooit gedaan hebt he!'
'Daar heb je me! En ik ga graag mee!'
'Kan ik je nu komen ophalen dan?'
'Ik ben nog niet klaar, ik ben nog niet opgemaakt.'
'Maakt niet uit, je ziet er ook goed uit zonder die troep hoor'
'Haha, jij ook'
'Maak je maar klaar want over een minuut sta ik voor jouw deur.'
'Ik hang maar snel op!' zeg ik en dan werp ik snel een blik op de spiegel, ik zie er echt niet uit. Snel ren ik naar boven en probeer nog iets aan mijn futloze haar te doen. De bel gaat al. Waarom is hij ook altijd zo snel? En zo onverwachts! Ik loop naar de deur,
'Mam ik ga uit!' roep ik, mijn moeder vind dat wel oke. Taylor heeft zich dus wel klaargemaakt, ik doe de deur open
'Nee Tay' zeg ik terwijl ik me om draai.
'Jij hebt je dus wel klaargemaakt'
'Niet hoor'
'Kom op, zo kan ik toch niet met je mee? En al helemaal niet naar zo'n feest waar jij naar toe gaat'
'Ze respecteren je wel'
'Tay, geef me een seconde goed?' dan ren ik naar boven trek ik andere kleren aan. En maak ik me nog snel even op. Veel mooier. Ik loop weer naar beneden.
'Erg in gehad dat ik weg was?' hij slaat zijn arm om me heen en dan lopen we naar het feest.
'Mag ik vragen waar het feest is? En wie komen er allemaal?'
'Het is een soort van twilight feest' ik draai me met een ruk om,
'O, My, God!' hij grijnst,
'Ik ken je nog maar een paar dagen en jij neemt me meteen al mee naar zo'n feest! Je bent te gek!' zeg ik terwijl ik hem omhels, 'Eh, komt Robert Pattinson ook?'
'Dus, ik neem jouw mee naar een feest waar jij vervolgens met Robert gaar dansen? Mooi niet!' zegt hij lachend, ik lach ook.
'We zijn er' zegt hij uiteindelijk. We lopen naar binnen, in een mooie hal, er hangen kroonluchters aan het hoge plafond. De muren en de grond zijn van marmer. Er komen een paar mensen de hal in lopen die lijken op Ashley Geene en Nikki Reed.
'Hier zijn mijn maatjes!' roept Taylor terwijl hij ze omhelst. Ik glimlach,
'Heb je iemand meegenomen?' vraagt Nikki, Taylor knikt,
'Nikki, Ashley dit is Serena, Serena Nikki, Ashley' ik glimlach
'Dat wist ik wel!' zeg ik.
'Kom' Nikki wenkt ons en we lopen een zaal in, die al best aardig vol zit. Ik kan de zaal niet goed omschrijven, want er staan veel mensen in, het enige duidelijke dat ik zie is dat er supergrote en mooie kroonluchters hangen en het de perfecte zaal is om in te feesten. Nikki en Ashley leiden ons rond, en dan komen we Robert tegen, de Robert Pattinson!
'Heej!'
'Oh Robert dit is Serena, Serena Robert!' zegt Ashley. Ik glimlach
'Aangenaam' de hele avond heb ik met Nikki, Ashley, Robert en Taylor gedanst. Het was echt super gezellig en ze waren gewone mensen. Ze doen dan niet de dingen die ik dagelijks doe, maar dat betekend niet dat we geen lol hebben. Het zijn echt hele leuke mensen,
'Zullen we nog eens een keer afspreken?' vraagt Ashley als we in de hal staan om weg te gaan.
'Klinkt goed' zegt Robert, en zo mocht ik ze nog een keer ontmoeten. En dan als ze niet dronken zijn.