W8

Die week bleven de Winx steeds per twee op Alfea, terwijl de rest een groot deel van de tijd afsprak met de specialisten, van wie er uiteraard ook steeds twee op Red Fountain bleven met dezelfde opdracht.
“Pff, ik vind dat zo moeilijk allemaal”, verzuchtte Tecna. “Ik bedoel, ik weet zeker dat we er dingen uit geleerd hebben, maar wat dan? Dat ontsnappen uit Wolkentoren bijvoorbeeld, dat was echt raar.”
“Ik heb geleerd met Helia samen te werken”, zei Flora. “Of, nou ja, ook wel dat ik bij zo’n dingen moet nadenken en niet gewoon aan de touwen moet gaan rukken.”
“Jij wel”, bromde Stella.
“Stella, er zullen wel meer redenen geweest zijn”, zei Brandon kalmerend. “Anders hadden ze wel iets anders gedaan.”
“Het was gewoon rottig”, gromde ze.
“Het was niet leuk, nee”, zei Timmy. “Maar toch…”
“Het is niet dat ze ons mishandeld hebben of zo, we waren nooit echt in gevaar”, zei Musa.
“Ik kan anders ook geen reden bedenken”, mompelde Riven.
“Laten we het dan gewoon houden op die dingen rustig aanpakken”, zei Tecna. Ze nam het lijstje met activiteiten en schreef dat er bij. “Als we nog iets anders bedenken, kunnen we het nog altijd aanvullen.”

Uiteindelijk bleven er bij alle activiteiten grote vraagtekens staan. Ze hadden altijd wel iets bedacht wat een les had kunnen zijn, maar zeker waren ze nooit en het leek elke keer opnieuw te weinig.
Wat de organisatie op Alfea betrof, hadden ze het gevoel dat ze nutteloos werk deden en alles al wisten. Ze begrepen pas waar het goed voor was, toen Faragonda halfweg de tweede week bij zich riep en de opdracht voor de drie volgende weken uitlegde.
“Griselda en ik zijn de komende drie weken niet op school. Wij, Saladin, Codatorta en Griffin moeten belangrijke dingen bespreken, zaken regelen, en zijn daarvoor niet in Magix.”
“Moeten we de leraren helpen dan?”, vroeg Bloom meteen. Faragonda glimlachte.
“In tegendeel, zij moeten jullie helpen. Ik draag de leiding van de school aan jullie over.”
“De, de leiding van de school?” De Winx keken elkaar stomverbaasd aan.
“Is dat alleen omdat jullie weg zijn of…”