W4

“Jullie hoeven hier niet te buigen voor me”, zei Bloom. “We zijn op school, niet in Eraklyon.”
“Maar, maar u bent toch de koningin?”, vroeg Patrizia aarzelend.
“Natuurlijk”, zei Bloom. “Maar hier volg ik ook gewoon les.”
“Oh.”
“Zouden jullie bij de andere eerstejaars willen gaan staan?”
“Natuurlijk, majesteit.” Dit keer maakten ze geen buiging, maar haastten ze zich te doen wat Bloom vroeg. Die keek hen hoofdschuddend na.
“Ik ben bang dat dat niet de laatste keer is, Bloom.” Flora kwam naar haar toe.
“Dan hoop ik hen niet te vaak tegen te komen”, zei Bloom. “Ik heb niets tegen hen, maar ik wil hier niet de hele tijd de koningin moeten uithangen…” Plots ving ze iets op wat de meisjes tegen elkaar zeiden, één woord, maar dat was genoeg: Almightixfee.
“Bloom…”, begon Flora.
“Dadelijk weten alle eerstejaars het!”, zei Bloom geschrokken. “Nog voor ze me kennen, dan zijn ze alleen maar bang van me en…”
“Rustig, Bloom”, zei Flora. “Bespreek dat straks maar met Faragonda.”
“Maar…”
“Bloom, Daphne zei dat je je krachten moest aanvaarden”, zei Flora zacht. “Daar hoort dit ook bij. Ze zullen je uiteindelijk wel leren kennen.”
“Ik wil het gewoon niet, Flora, ik, ik…”
“Bloom?” Professor Paladian kwam naar hen toe.
“Ja, professor?”
“Misschien ga je best even naar het schoolhoofd, ik neem het hier wel over.”
“Ja, goed.” Meteen rende Bloom weg.

“Bloom?” Faragonda keek verbaasd op toen Bloom het kantoor binnen kwam. “Waarom ben je niet bij de eerstejaars? Is er iets aan de hand?”
“Ik, nou, ik… Professor Paladian zei dat ik misschien beter even naar u zou komen en…”
“Ga zitten, Bloom, vertel eens rustig wat er gebeurd is.”
“Nou, ik, er waren twee meisjes…” Bloom vertelde alles. Faragonda zuchtte even.