OO9

Niall POV

‘Binnen’.
Nerveus opende ik de deur en stapten we met z’n vieren Eds kantoor binnen. We hadden net Louis ongezien bij Zayns tante weten te brengen. Hopelijk kan hij daar lang genoeg blijven, want iedereen is op zoek naar hem, na zijn ‘ontsnapping’.
Ed zat achter zijn bureau en keek ons een voor een aan.
‘Jullie hebben hem niet, zie ik?’ vroeg hij uiteindelijk.
Harry nam het woord, hij schraapte zijn keel. ‘Nee, Ed. Hij was ons te snel en te slim af. We hebben ook geen idee waar hij nu zou kunnen zijn. Sorry.’
Ed keek hem doordringend aan, en ik zag hoe het zweet op Harry’s hoofd stond. Alsjeblief Harry, hou vol.
‘Weet je het zeker?’ vroeg Ed. ‘Jullie zijn al jarenlang bevriend met elkaar én wonen in hetzelfde appartement!’
‘Ja, maar dat betekent toch niet dat wij al Louis’ geheime verstopplekken weten?’ begon Zayn nu.
Ed zuchtte. ‘Oke, daar hebben jullie gelijk in. Maar toch zullen we hem op moeten sporen. Ik ga nu gelijk even naar de afdeling hiervoor. Proberen jullie contact met Louis te leggen en uit te vinden waar hij zich bevind.’
‘Komt goed, Ed!’ riepen we bijna in koor, en we wisten niet hoe snel we het kantoor uit moeten komen.
Met een diepe zucht sloot Harry de deur. ‘Nou, dat ging best goed, toch?’
Instemmend knikten we. ‘Klopt,’ zei ik, ‘laten we maar weg gaan hier.’
In stilte liepen we terug naar de auto. Ik opende de deur en stapte achter het stuur, Liam en Zayn gingen op de achterbank. Toen pas merkte ik dat er iets hier niet klopte. Razendsnel draaide ik me om naar de achterbank.
‘Jongens, waar is Harry?’

Met een klap vloog de deur van het kantoor dicht, hijgend stonden we weer in het kantoor. Ed zat rustig achter zijn bureau, nippend aan een kop thee.
‘Jongens? Wat doen jullie hier?’ zei hij. ‘Ik wilde als ik mijn thee op heb naar de afdeling gaan. Hebben jullie hem al gevonden?’
Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, Ed, het is iets anders.’
‘Oh,’ zei Ed zacht, en hij zette zijn kop thee op zijn bureau. Hij keek om zich heen. ‘Waar is Harry?’
‘Dat is het probleem,’ zuchtte Liam, ‘hij is weg.’
Gelijk stond Ed op. ‘Weg? Wat bedoel je, ‘hij is weg’?’
Ik schraapte mijn keel. ‘We waren op weg naar de auto, en op het moment dat we in wilden stappen, ontdekte ik dat Harry verdwenen was. Ik had het niet eens gemerkt.’
Ed trok een wenkbrauw op. ‘En hij was niet even ergens blijven staan ofzo?’
‘Nee, hij was echt weg. Verdwenen, foetsie.’
Met een zucht liet Ed zich weer op zijn stoel neerkomen. ‘Hier was ik al bang voor…’
‘Waarvoor?’ vroeg Zayn.
‘Er gaat al een tijdje het verhaal over een persoon die mensen ontvoert, zonder dat anderen het ook maar doorhebben. Er wordt haast geen geluid bij gemaakt, geen geschreeuw, geen vechtgeluiden, niets. Een paar anderen waren al bezig met deze zaak, maar hadden nog niets gevonden, en het lijkt erop dat er nu een belangrijk iemand verdwenen is.’
‘Maar wat moeten we nu doen?’ vroeg Liam. ‘Ik bedoel, eerst Louis, en nu Harry…’
‘Ik denk dat we het volgende maar af moeten spreken.’ antwoorde Ed. ‘Jullie blijven zoeken naar Louis, aangezien jullie nog steeds het meeste contact met hem hebben. Het team gaat op onderzoek uit naar Harry. Is dat oke?’
‘Oke’ knikten we instemmend, maar we dachten allemaal hetzelfde.
Wij weten al waar Louis is, maar van Harry is nieuw. We gaan hem zelf wel zoeken.