De 100e Hongerspelen - 322

“Nog vragen?”, vroeg Haymitch. De hoofdvredebewaker bromde wat, maar verder reageerde niemand meer. “Uitstekend, dan kunnen we eindelijk naar huis.”

“Daar zijn jullie!”, zei Ian opgelucht toen zijn ouders en Haymitch de winnaarswijk in gewandeld kwamen.
“Sorry jongen, die vredebewakers deden moeilijk”, zei Peeta.
“Nou, ik ga iets drinken en dan slapen”, bromde Haymitch. Katniss en Peeta keken elkaar even aan, maar zeiden er niets op. Vania’s ouders leken echter behoorlijk geschokt.
“Daar went u wel aan”, stelde Glafira hen gerust.
“Ja, oom Haymitch is de grootste zuiplap van het district, maar hij doet geen vlieg kwaad”, vulde Ian aan. “En hij weet best goed wanneer hij geen alcohol mag aanraken.”
“Ian…” Peeta keek zijn zoon bestraffend aan, maar Katniss wuifde dat weg.
“Het is nu eenmaal zo, Peeta”, zei ze. Ze liep naar het huis naast het hare, deed de deur open en wenkte Vania. “Dit is jouw huis vanaf nu”, zei ze met een glimlach, en gaf haar de sleutel. “Ian, jij krijgt het huis naast dat van je vader, maar ik hoop eerlijk gezegd dat je nog een paar jaar bij ons blijft.”
“Komt goed, mam”, grijnsde hij. “Er moet toch iemand voor mijn zusje zorgen hé.”
“Mama, papa, kom kijken, het is geweldig hierbinnen!”, riep Vania. Ze rende het hele huis door, gevolgd door haar ouders en zusjes. Rue bleef angstig buiten staan.
“Zullen wij ook naar binnen gaan, Rue?”, vroeg Ian haar. Rue knikte en nam Ians hand aan.

Vania had al snel haar favoriete slaapkamer gevonden, met ernaast die voor Rue. Boven waren er nog vijf kamers, maar zowel haar zusjes als broertjes wilden liever een kamer blijven delen, zoals ze gewend waren.
“Wat gebeurt er eigenlijk met ons oude huis?”, vroeg Vania’s moeder aan Katniss.
“Dat blijft van jullie”, beloofde die. “Maak u geen zorgen, ik neem jullie niets af.” Vania en Ian liepen naar elkaar toe en omheslden elkaar.
“Het gaat raar zijn om weer gescheiden te zijn”, zei Ian zacht. “Eerst samen slapen in de arena, dan kamer naast elkaar en nu plots in een verschillend huis.”
“Ik zou het niet erg vinden als je af en toe blijft logeren hoor”, zei Vania.
“Of af en toe gewoon met z’n tweetjes in mijn eigen huis gaan slapen?”, opperde Ian lachend. “Geen ouders of broers of zussen in de buurt.”
“Goed plan”, zei Vania lachend.