De 100e Hongerspelen - 319
“Weet ik, mijn schuld.” Hij schudde zijn hoofd. “Iedereen zou me compleet moeten verachten.”
“Ik niet”, zei Adriënne. De dokter keek haar stomverbaasd aan.
“Niet? Maar uw moeder en…”
“Mijn vader was veel schuldiger dan u. U probeerde mij tenminste in leven te houden.”
“En u heeft ons die informatie gegeven”, zei Katniss.
“Dat verandert niets aan wat ik gedaan heb.”
“En daar zult u ook voor gestraft worden, maar u heeft ons ook ontzettend goed geholpen. U bent lang niet zo slecht als Snow.”
“Nou, euh, bedankt, geloof ik.”
Die dag en ook de volgende voormiddag werd er nog een hoop geregeld, na de middag was het tijd voor afscheid.
“Ga je weg, Katniss?”, vroeg Madge.
“Even terug naar huis, Madge.”
“Ik wou dat ik mee kon”, verzuchtte ze.
“Als je beter bent mag jij ook weer naar Twaalf, Madge.”
“Samen met mijn vader, toch?”
“Uiteraard.”
“Maar waar moeten we wonen dan?”
“Ik regel wel een huis voor jullie”, beloofde Katniss. “Maak je geen zorgen, voor jullie en voor iedereen die uit dat hok komt zorg ik voor een goed leven.”
“Oké.” Madge omhelsde Katniss. “Tot ziens dan.”
Voor Rue was het ontzettend vreemd om afscheid te moeten nemen van Carsta en Toista, maar Vania beloofde het meisje dat ze heus wel eens op bezoek zouden komen. Ook het afscheid met Odette was vreemd, niet alleen voor Rue, maar ook voor Vania en Ian, en Odette zelf natuurlijk. Eigenlijk was elk afscheid vreemd deze keer.
“Nou, Katniss, als ik nog iets voor je kan doen, laat je het maar weten”, zei Johanna.
“Komt in orde”, zei Katniss met een glimlach.
“Zelfde voor mij”, zei Pattie, en de andere mentoren knikten instemmend.
“Ik geloof dat ik al wel iets weet waar jullie bij kunnen helpen, ja”, zei Katniss. “Maar ik moet het nog even verder uitdenken, jullie horen het over een paar weken wel.”
“Zoeken jullie al wel even uit waar de, euh, gevangenen, om het zo maar te zeggen, zouden kunnen wonen?”, vroeg Peeta.
“Komt in orde”, zei Pattie meteen.
“Fijn”, zei Katniss. “En misschien kan het geen kwaad om de families van de overleden tributen even een bezoekje te brengen.”
Reageer (2)
snel verder
1 decennium geledenWeer zo'n leuk stukje!!
1 decennium geledenHelaas kan ik geen kudootjes meer geven, anders deed ik dat wel