De 100e Hongerspelen - 317

“Mam? Wanneer gaan we naar huis?” Ian kwam naar Katniss toe. Katniss bekeek haar zoon en ook Peeta en Gale kwamen er bij staan.
“Ik denk dat het tijd wordt, Katniss”, zei Peeta.
“Ja, het belangrijkste is geregeld nu”, vond Gale.
“Oké”, stemde Katniss in. Ze zag meteen opluchting op Ians gezicht. “Dan regelen we vandaag en morgen de laatste dingen nog, en dan vertrekken we morgenavond.”
“Fijn mam”, verzuchtte Ian.
“Zeg jij het tegen Vania enzo? Dan bespreken wij de laatste dingen.”
“Oké.” Ian haastte zich meteen weg.

“Oké, mensen, we gaan morgenavond naar huis”, zei Katniss meteen bij het begin van de vergadering.
“Zo plots?”, vroeg Effie geschrokken.
“Ik had nooit gedacht nog zo lang te blijven”, zei Katniss.
“Ian en de anderen hebben rust nodig”, zei Peeta. “Rust die ze alleen thuis kunnen krijgen.”
“Ik ga je missen, Katniss”, zei Adriënne.
“Ik blijf niet lang weg deze keer.” Ze zuchtte even.
“Twee weken, hooguit”, had Haymitch al snel berekend.
“Goed dan”, zei Katniss. “De straffen van het gerecht staan op punt nu, alleen de leden van de rechtbank nog zoeken.”
“Drie van elk district, stel ik voor”, zei Peli. “Dan krijgen we wel een hele groep bij elkaar, maar op die manier wordt ook iedereen gehoord.”
“Goed”, ging Katniss akkoord.
“Voor die rechters kunnen we misschien een aantal van die waarnemers vragen”, opperde Adriënne.
“Die zijn het niet altijd met ons eens”, merkte Haymitch op.
“Nee, inderdaad”, zei Katniss. “Ik, nou, ik dacht aan vijf rechters. Drie onafhankelijk, elke keer één van het district van waar die persoon komt, om er een ander licht op te werpen. En een van ons.”
“Maar wie dan? Ga je zelf zetelen, Katniss?”, vroeg Gale.
“Nee, al ga ik wel proberen bij iedere uitspraak aanwezig te zijn om desnoods gratie te verlenen als ik merk dat de straf te erg is.”
“Wie dan?” Haymitch keek het kringetje rond.
“Peli misschien?”, opperde Effie.
“Nee, ik ben te erg betrokken”, weigerde die meteen.
“Nee, ik wou Peli al iets anders vragen”, zei Katniss ook.
“Iemand die niet opviel tijdens de opstand, maar ons wel geholpen heeft”, zei Adriënne.