In het parkje

ik ging op het bankje zitten en begon te huilen, waarom moesten alle slechte dingen mij gebeuren. eerst vertrekt mama voor haar werk naar Amerika en dan begint papa me te mishandelen. vervolgens maakt Sven het uit omdat hij me niet mooi vond met al die blauwe plekken. dan verhuist je enige en beste vriendin naar Nieuw-Zeeland. en laat het nog eens meezitten dan krijgt papa ook nog eens een alcoholverslaving. en dan zijn er ook nog wat jongens die je zoenen tegen je wil in. nee het zit allemaal niet echt mee, ik begin nog harder te huilen. dan ren ik huilend naar huis, boven pak ik mijn spullen (al mijn spullen). ik besluit weg te lopen van huis. ik loop zo stil mogelijk naar beneden, hopend dat papa het niet merkt. maar daar heb je hem al 'Liza de berg waar denk jij wel niet naar toe te gaan?!' 'uhm... ik.... ik ga hier weg, ik wil hier niet langer bij jou wonen!' 'Liza blijf even hier staan, verroer je niet!' ik dacht dat hij een mes ofso ging pakken maar hij kwam terug met een envelop 'niet open maken totdat je ver echt ver weg bent!' 'oké' 'doei' 'doei pap doe mama de groetjes' 'doe ik doei' ik liep weg.