Chapter two

Opweg naar de klas wou ik hem leren kennen dus zei ik: 'Zo, nieuw. Leuk hoor! Blijf vandaag bij mij, ik zal je alles laten zien enzo... By the way, ik ben Louise. Jij?' 'uuhm, ik ben Justin' zei hij een beetje verlegen. Ik begon heel deze situatie een beetje vreemd te vinden. Die pet, die kledingsstijl, en dan heet hij nog Justin? Dit kan je toch niet menen. Toen we uiteindelijk in de klas kwamen, zei de leraar: 'Zo! Daar is de nieuwe leerling! Zet je maar naast Louise,maar wil je alsjebliet je pet afdoen?' De jongen doet dit en opeens zien we: Justin bieber... Och dit meen je toch niet? Heel de les zag ik Charlotte naar hem staren. Ik vond het eigenlijk wel een grappig zicht. Ik zag Christian [mijn liefje] ookal een hele tijd geirriteerd naar hem kijken, hij had het nooit echt leuk gevonden dat ik hem zo aanbeed.. Maar ik ging neutraal tegen Justin doen.. Hij was toch eigenlijk een doodgewone jongen? Ik hield van z'n muziek, en ja hij was niet bepaald lelijk, maar ja, daar hield het ook gewoon op... Toen de bel ging, liepen we naar de speelplaats. Veel meisjes stonden rond Justin en ik zag dat hij het niet bepaald leuk vond dus zei ik: ' Kom je Justin? Dan laat ik alles van de school aan je zien'
Toen we door de gangen liepen zei hij: Hee Louise, bedankt. Je bent lief tegen me, en doet tenminste niet zoals al die andere meisjes.