14: je hoeft niet boos te worden

{vanuit Nils}

Ik kan niet slapen. Het is niks voor Daan dat hij niet komt opdagen, waar zou hij kunnen zijn? Ik pak mijn mobiel erbij. Ohh het is al 7 uur! Ik open het gesprek met Daan, hij is voor het laatst gezien om 1 uur 's nachts. Jij heeft dus wel onze berichtjes gelezen, die wij om half 11 al hadden gestuurd. Oke nog maar even doorslapen.
***PLING*** ik wordt weer wakker, bericht van Daan. Onder tussen is het 10 uur.
Daan: Mensen ik ben thuis
Nils: hoezo? we hebben de hele avond zitten wachten.
Daan: sorry ik had geen zin
Esmee: Dat had je wel even mogen zeggen!
He! Esmee is ook wakker, ik kijk haar aan en lach.
Daan: Ja sorry hoor, ik kan toch geen zin meer hebben
Esmee: Nou Sorry hoor, ik wist niet dat je boos zou worden.
Esmee lacht in zichzelf. Ze staat op 'Ga je mee naar beneden?' vraagt ze terwijl ze de deur open doet. 'Ja' ik loop achter haar aan en samen lopen we naar beneden. Wij zijn de eerste die beneden zijn, en gaan op de bank zitten. 'Ik ga je wel missen hoor, als ik op vakantie ben' zegt ze lief tegen me. 'ik jou ook' ik geef haar een knuffel.