Heart Seven.

Femke en Stef ploften hun beide neer in de zetel. Femke zette de Tv aan en begon te zappen, maar toen ze zag dat er niks op was, zette ze hem meteen weer uit. "Wat denk je dat de andere vier aan het doen zijn?" Vroeg Stef. Femke draaide zich om en deed alsof ze aan het kussen was, met zichzelf. Beide schoten ze in de lach. Plots stond Stef recht. Hij liep naar de keuken en haalde iets van achter de hoek. Hij keerde terug naar Femke en ging zitten. "Femke, ik ben nog niet zo goed in dingen zoals dit, maar ik heb wel enkele tips gekregen van Os." Stef stopte even en lachte. Hij wist dat het best belachelijk klonk dat hij advies vroeg aan Os. "Ik weet niet precies hoe ik dingen als dit moet verwoorden. Maar Femke, sinds dag één dat ik al op de aarde ben, voel ik me aangetrokken tot jou. Ik weet ook niet wat de komende weken, maanden of jaren nog zullen brengen. Maar een ding weet ik wel zeker, Femke, en dat is dat ik die wil spenderen met jou. Femke Goossens, wil jij mijn valentijn zijn?" Femke keek Stef verliefd aan en voor ze het wist, had ze haar lippen op de zijne gedrukt. Meteen trok Femke zich achteruit. "S...Sorry." Stotterde ze. "Geeft niet." Zei Stef op zijn beurt. Femke brook de stilte door te vragen of ze achter frietjes gingen. Dat liet Stef hem geen twee keer vragen. Ze trokken beide hun jas aan en liepen erna naar buiten. "Hé kijk, daar heb je Paula en Didi." Zei Stef terwijl hij de kant van het parkje uitwees. "We maken beter dat we weg zijn, straks zien ze ons nog." En toen Femke dat zei, trok ze Stef aan z'n arm mee, richting de frituur. Ondertussen waren Mellanie en Os ook klaar met eten. "Zullen we dan maar eens gaan?" Vroeg Os aan Mellanie. Mellanie knikte, "Het is ook al zo laat en we moeten er morgen vroeg uit." Hij wist dat ze gelijk had. "Ik ga snel even de rekening betalen. Trek jij je jas al maar aan, ik kom zo." Mel deed wat Os haar gezegd had. Al snel was hij terug, hij nam haar hand en samen liepen ze naar buiten. Het duurde niet lang voor ze thuis waren. "Zullen we maar meteen in de dekens kruipen?" Stelde Mel voor. Os wou net instemmen, maar toen merkte hij op dat zowel Stef én Femke, als Didi en Paula er nog niet waren. "Moeten we niet even uitzoeken waar de andere vier uithangen?" "Ik zal Femke en Paula een sms'je sturen, maar erachter zoeken, doe ik niet meer op dit uur." Zei Mel al lachend, ze opende een nieuw bericht.

Aan: Paula, Femke

Waar hang je in vredesnaam uit?!
Hou het braaf en doe niets wat ik niet zou doen!

xx Mel

"Zo, daar moeten we ons al geen zorgen meer over maken." Zei ze tegen Os. "Ik ga snel mijn pyjama aantrekken en mijn tanden poetsen. Jij wacht hier wel, veronderstel ik?" Os knikte braaf. Na tien minuten kwam Mellanie terug in pyjama. "Zo, kla." Mel kon haar zin niet afmaken. Ze zag Os in Boxershort liggen op het matras. "Je maakt het je ook wel snel gemakkelijk hé." Lachte Mel, terwijl ze naast hem ging liggen. Mel wou Os nog een kus op z'n wang geven, maar dan verschoof Os zijn hoofd. Met als gevolg dat ze ook aan het zoenen waren. Ze vlogen uit elkaar toen ze iemand hoorde thuiskomen. "Wow, ook druk bezig, zie ik?" Lachten Stef en Femke samen. Allebei te beschaamd om iets te zeggen kropen ze nog dieper onder de lakens. "Slaapwel hé." mompelden ze beiden. Hierdoor begonnen Stef en Femke nog meer te lachen. "Zullen wij dan ook maar gaan slapen?" Vroeg Femke. Stef knikte. Net op het moment dat ze er alle twee onder wouden kruipen, hoorde Femke haar mobiel nog afgaan.

Van: Paula

Wij komen eraan. Ga maar alvast slapen zonder ons.
Slaapwel, Fem.

xx Paula

Femke lachte. Zowel Stef als Femke viel snel in slaap. Een goed halfuur later kwamen ook Didi en Paula terug. Alle twee doodop van de vermoeiende, leuke dag kropen ook zij, als laatste hun bed in. Zo waren ze alle zes klaar voor een leuk weekendje in Disneyland Paris.