Heart Six.

Na een lange, vermoeiende dag gingen waren ze eindelijk terug thuis. "Wat staat er op de planning voor vanavond?" Vroeg Paula. "Ik neem Mel uit eten, wij zijn hier dus niet!" Riep Os voor iemand iets kon zeggen. Mellanie werd meteen een stuk vrolijker. "Dan blijven wij maar thuis, filmpje kijken en weer pizza eten?" Lachte Femke. De andere 3 stemden in. Didi ging haar later nog wel vertellen over zijn plan. Rond een uur of zeven zei Os tegen Mellanie dat het tijd was om haar klaar te maken. Tot zijn grote verbazing was ze snel klaar, ze kwam van de trappen af. "Wow, je ziet eer mooi uit!" Os' mond viel open van verbazing. "Je staat te kwijlen, schat." Zei Mellanie. Os begon te blozen. "Zullen we dan maar?" Vroeg hij verlegen. Mellanie knikte. Dit was het begin van een mooie avond. Terwijl Os en Mellanie onderweg waren naar het restaurant iets verderop, nam Didi Femke even apart. "Ik ga straks even met Paula wandelen. 't is maar dat je het weet." Zei hij lachend. Femke vond het geen enkel probleem. Ze vond het leuk voor Paula, maar stiekem ook voor zichzelf, want dat betekende dat ze nog eens alleen ging zijn met Stef. "Zeg jij Paula dat ze zich even moet klaarmaken?" "Is goed." Knipoogde zij op haar beurt. Met deze woorden liet ze Didi alleen achter. Paula zat in de zetel TV te kijken. "Paula, je hebt een date vanavond. Ga je klaarmaken." Paula kreeg een grote glimlach op haar gezicht en liet het haar geen twee keer zeggen. Als de bliksem vloog ze naar boven, om haar op te maken. Femke lachte haar nog na. "Dus dat betekend dat wij ook alleen zijn vanavond?" Vroeg Stef, die plots achter haar stond. "Ik denk het wel." Lachte ze. Ondertussen waren Os en Mellanie aangekomen bij het restaurantje. Mel vond het restaurant erg gezellig en dat is al heel wat voor haar. Os hield de deur open zoals een echte gentleman. "Na u, schone dame." Zei hij, waardoor Mel's kaken rood kleurden. "Wij hebben gereserveerd op de naam "Vermeyen"." Zei Os zelfingenomen. "Volgt u mij maar." Zei een van de obers. De ober toonde hun tafeltje en liep weg. Ook deze keer deed Os wat hij moest doen. Hij zette Mel's stoel achteruit en liet haar zitten. Vlak erna ging hij recht over haar zitten. "De menu's." Zei de ober wanneer hij de menu's aan Mel en Os gaf. "Wil je een voorgerecht, hoofdgerecht én dessert? Of liever alleen een voorgerecht/dessert met een hoofdgerecht?" Vroeg Os. "Een hoofdgerecht met een dessertje lijkt me heerlijk." Lachte ze lief. De ober kwam terug, toen hij zag dat ze hun menukaarten hadden gesloten. "Twee steaks met champignonsaus en als dessert twee chocomousses." Zei Os. "En wensen jullie te drinken?" "Geef ons maar een glaasje witte wijn." Zei hij tegen de ober, terwijl hij lief glimlachte naar mel. Niet veel later kwam de ober terug met de glaasjes. "Op ons." Zei Os. "Op ons." Herhaalde Mel. Ze namen allebei een slokje van hun glaasje wijn. Ineens stond Os recht, ging op zijn knieën en griste naar iets uit zijn zak. "Lieve Mel, omdat het morgen Valentijn is, zou ik je het volgende willen vragen," Hij opende het doosje en sprak de volgende woorden nerveus uit: "Wil jij mijn Valentijn zijn?" Nerveus wachtte hij op haar antwoord, terwijl hij de prachtige ring over haar vinger schoof. Mel kreeg tranen in haar ogen. "Ja, natuurlijk wil ik dat!" Zei Mel blij, terwijl ze Os in een knuffel trok. Na een uurtje hadden ze hun hoofdgerecht al even op. Nu moesten ze alleen nog wachten op hun dessert. Mel wou net nog eens van haar nieuwe glas champagne nippen, maar op dat moment nam Os haar hand vast. "Heb je het een beetje naar je zin?" Vroeg hij lief. Mellanie knikte verlegen. Net op dat moment kwam de ober hun moment voor de zoveelste keer storen. Deze keer met het dessert. Os had de 2 chocomousses laten vervangen door 1 grote. Hij nam een lepeltje, stak hem in de chocomousse en stak de lepel uit naar Mellanie, die er maar al te graag een hapje van nam. Ondertussen was Paula ook al helemaal opgemaakt en klaar om op date te gaan met Didi. Eigenlijk wist ze niet of het wel een date was. Want Femke reageert soms iets té enthousiast. Paula bekeek zichzelf nog voor een laatste keer in de spiegel en lachte fier toen ze zag dat ze er eigenlijk best nog goed uitzag. Ze liep naar de living en trof Didi daar aan in een smoking. "Klaar om te vertrekken?" Paula knikte. Hij nam haar hand vast en begeleidde haar naar buiten. Ze liepen naar het parkje waar ze elkaar vannacht gesproken hadden. Didi deed zijn handen voor haar ogen en begeleidde haar naar het midden van het park. Didi liet zijn handen zakken, zodat Paula terug kon zien. Er lag een dekentje in het midden, met kaarsjes en rozenblaadjes erop. "Wow, Didi, heb je dit allemaal voor mij gedaan?" Didi knikte. Paula draaide zich om en keek recht in z'n ogen. Ze trok Didi in een knuffel. "Dank je, Didi, dit is het liefste wat iemand ooit voor me gedaan heeft." Didi was trots op zichzelf, hij had haar blij gemaakt. Didi nam haar hand terug vast en ging samen met haar zitten. Hij nam aardbeitjes en chocoladesaus uit zijn mand. Hij dopte een aardbeitje in de chocoladesaus en stak deze in Paula's mond. Terwijl Paula haar aardbeitje aan het opeten was, nam Didi nog iets uit zijn mand. Het was een roos die hij uit Stef's boeket had genomen. Hij had de bloem in zijn ene hand vast en met zijn andere hand, nam hij Paula's hand vast. "Lieve Paula, het is het eerste jaar dat ik met jou Valentijn zou kunnen vieren. Ik heb lang op deze dag gewacht en ik durf het bijna niet te vragen. Paula, wil jij mijn valentijn zijn?" Vroeg hij lief. Paula knikte enthousiast. Nu moest alleen Stef nog de stap ondernemen.