014

Het was niet stil in de auto. Alice kakelde maar door. Ze had mee voordat ik in de auto stapte nog even voorgesteld aan Jasper en Bella. Bella kende ik al maar Jasper nog niet. Hij was heel stil, maar toch heel aardig. Ik weet niet het voelde meteen al alsof ik hem al jaren kende. Het was niet ver met de auto dus we waren snel bij mijn huis. nou ja, Jacobs huis dan. Ik zei dat er geen weggetje was om er helemaal te komen en dat ik de rest wel zou lopen. Ze knikte alle drie instemmend. Ik stapte uit en dankte ze vriendelijk dat ik mee mocht rijden. Eilandje voor eilandje ontweek ik het water zo veel mogelijk. Dit weer was niet goed voor mij en mijn schoenen. Eindelijk haalde ik de deur en stapte naar binnen. Even keek in naar beneden, maar mijn oh zo mooie rode All Stars waren nu niet meer zo rood. Een zucht viel over mijn lippen en ik opende de veters. Dan maar even in de was. Ik zette ze bij de kachel om te kunnen drogen. De kachel was zo lekker warm dat ik het niet kon laten om er even tegen aan te staan. Door de onverwachte warmte vulde mijn huid zich met kippenvel. Oh wat was dit heerlijk. Handenwrijvend liep ik naar de keuken en pakte de waterkoker. Dit werd lekkere chocomelk. Met warme chocomelk met slagroom in mijn hand liep naar boven en kleedde mijn eigen om. Langzaam keek ik eens mijn kamer door. Het was maandag en ik had geen huiswerk. Wat zal ik eens gaan doen. Toen stopte mijn ogen op mijn nog steeds niet uitgepakte tas. Het was een grote weekend tas en ik was hem helemaal vergeten. Met een beetje moeite gooide ik de tas op mijn bed.Ik ben echt stom, dat ik dit ben vergeten. De rits ging open en de geur van mij oude vertrouwde huis kwam terug. herinneringen kwamen op en ik schudde mijn hoofd om ze weg te laten gaan. De eerste laag was een oud fleecedekentje. Hij was van mijn vader geweest, en ik kon het niet achter laten bij mijn moeder. Onder het dekentje lag mijn favoriete boek. Divergent deel 1. Snel daarna kwam ik ook deel 2 tegen. Toen bedacht ik me dat er ook een deel 3 was. ik had die nog niet gelezen. nou die moet ik maar eens gaan lezen. Maar waar ga ik die kopen? schouder ophalend legde ik de boeken op mijn bureau en ging verder met mijn tas. Na een klein kwartiertje had ik niet veel interessants gevonden. Een borstel, een paar school spullen, en nog een paar oude boeken. Toen kwam ik het tegen. Een oude foto van mij, mijn zusje, mijn vader en mijn moeder. Ik denk dat ik een jaar of 5 was. Mijn ogen begonnen te prikken. Nee ik mag niet huilen. Niet nu. Nooit niet. ik stopte de foto tussen het eerste deel van divergent en gooide de lege tas in de hoek.