Chapter 43

Vijf paar ogen kijken me strak aan, waaronder een van mijn moeder en vier van de mannen, behalve die van Harry. Wantrouwend neem ik plaats op de bank en ik zie Niall onzeker naar Destiny kijken. De andere jongens kijken me hoopvol aan en ik kan niet wachten tot ze beginnen met wat ze te zeggen hebben. Hoor je het sarcasme al?
'If no one is planning to talk, I'd better go to the park. That at least will be better than staying here.'
'Wait. We never did anything to you why you should act like this.'
'No, but you all apparently didn't care about me to tell your buddy he should use his brains, did you?' Schuldig keken Louis en Niall me aan, maar daarentegen leek het Liam en Zayn niet van stuk te brengen.
'Destiny, don't blame us for the things he might have done. We are here because we know you don't feel any better than he does at the moment.'
Ik pakte het kussen vast die in de hoek van de bank gedrukt lag.
'It's too late. Don't bother in trying. He has done the one thing of which he knew it would make me didn't want to see him again. I've cried myself to sleep almost a month. Do you actually think I want to know the details of how it happened and why it happened? I don't want to know anything about it anymore. Sorry you had to come all this way for nothing.'
Ik voelde de tranen in mijn ogen naar boven komen en draaide snel mijn hoofd naar het raam toe, waar de zon nog altijd fel scheen, maar zelfs deze leek mij dit keer niet te kunnen troosten. Ik haalde diep adem en stond op, maar zelfs die ademteug kon het trillen niet uit mijn stem verwijderen.
'I am going....' ja, waar naartoe. Thuis ben ik al en ik wil hier juist weg. 'to the park or something.' Met mijn armen slap langs mijn lichaam loop ik richting de deur.

'Wait!' Ik draai me om, waarbij Louis recht voor me staat terwijl hij naar woorden lijkt te zoeken. 'Don't go yet. It has been weeks since we've seen you and we kind of missed you. Eleanor keeps asking about you and there is nothing I can tell her.'
'Everyone is missing you, Sara as well and I can say for Perrie she's missing you too as what I've heard.' Verbaasd kijk ik van Louis naar Liam en nu pas realiseer ik mij dat ik bij het verbroken contact met Harry ook nog een aantal goede vrienden in de steek heb gelaten.
'I'm sorry. I thought that if I would give you my contact details, Harry would know them in a minute. Even though if you would have promised me won't, he still remains your best friend and you can't tell me you-'
Gelijk kijk ik op toen ik de voordeur achter mij hoorde dichtslaan. Ik krijg nog net de nervositeit van iedereen mee toen ik me omdraaide. Daar was echter een persoon te zien die ik nooit verwacht had te zien.

Tadaa, het volgende hoofdstuk! Viel Erfolg