Heart Four.

De volgende ochtend waren Mellanie en Os als eerste wakker. Mellanie ging haar snel klaarmaken, wat eigenlijk langer dan een halfuur duurde. Os daarentegen was na vijf minuten al klaar. Na lang treuzelen konden ze eindelijk vertrekken. "Hoe gaat het nu nog met je?" Vroeg Os droog aan Mellanie. "Best wel goed. Met jou?" Os maakte een geluidje dat moest lijken op een ja. Ze liepen in stilte verder. Het was best een beetje "awkward". "Os?" "Hmhm?" "Ben je deze week nog vrij van school?" "Ja, hoezo?" "Wel, ik dacht, misschien, als iedereen het goed vind, kunnen we met z'n zessen iets doen op Valentijn?" Mellanie klonk onzeker. Ze was bang van de reactie die Os haar ging geven. Maar tot haar grote verbazing vond hij het een goed idee. "Had je al iets in gedachten?" Vroeg hij. Mellanie lachte trots. Ze stopte even met wandelen en begon iets te fluisteren in zijn oor. Hij moest ook meteen glimlachen. "Ik weet het, je hoeft het niet te zeggen, ik heb altijd geweldige ideeën." Zei Mellanie zelfingenomen. Ondertussen waren ze al aangekomen bij de bakker. De pret van net, verdween als sneeuw voor de zon voor Mellanie? "Ossie! Dat is lang geleden!" Riep een onbekend meisje die Os een kus op zijn wang gaf. "Hoe gaat het nu met je? Je bent me toch nog niet vergeten, hoop ik? En wie is dàt meisje?" Mellanie kleurde rood van woede. Ze wou op het onbekende meisje ingaan, maar Os was haar voor. "Alles gaat goed met mij. Hoe kàn ik jou nu vergeten? En dàt meisje heeft een naam, Mellanie. En graag nu 18 koffiekoeken, zo snel mogelijk." Zei Os grof tegen het meisje terwijl hij stiekem een knipoog naar Melanie wierp. Mellanie lachte lief naar hem en gooide een bitchy blik naar het meisje toen Os zich terugdraaide. Os rekende snel af en maakte dat hij buiten was. "Wie was dat meisje?" Vroeg Mellanie toen ze opweg naar huis waren. "Niemand bijzonder, een oud vakantielief, van vier jaar geleden." Mellanie was niet echt overtuigd van zijn reactie, maar besloot er verder niet op in te gaan. Ze was blij toen ze aankwamen bij Femke. Iedereen was nu al wakker. Femke zette snel de ontbijttafel klaar. Als iedereen aan tafel zat, begon Os te praten. "Zeg, Mel, had jij geen idee?" Vroeg hij. Mel was zo enthousiast dat ze haar koek bijna uit haar mond liet vallen. "Rustig Mellanie, straks verslik je, je nog." Zei Paula. Mel lachte. "Wel, hebben jullie deze week nog allemaal vrij?" Vroeg ze. Iedereen knikte. "Ik dacht dat we dan misschien iets konden doen, samen, voor Valentijnsdag?" Mellanie wachtte niet eens op een antwoord en begon verder te praten. "Ik dacht dat we misschien dit weekend naar Disney zouden kunnen gaan... Alleen als jullie het goed vinden, natuurlijk." Iedereen begon door elkaar te praten. Tot Mellanie hard riep dat ze moesten stoppen. "Ik denk dat iedereen wel akkoord gaat, dus dan laat ik dat nog snel boeken door mijn vader. Ik ga hem snel bellen." Met deze woorden verliet ze de kamer. "Ik ben nog nooit in Disney geweest..." Zei Stef. "... Ik weet zelf niet wat het is." Didi, Paula, Os en Femke schoten in de lach. "Soms zou je echt denken dat je van een andere planeet komt, Stef." zei Mel toen ze terug kwam uit de gang. Waardoor de andere 5 nog harder begonnen te lachen. "Mel, vergeten dat ik dan ook écht van een andere planeet kom?" "Dat is ook weer waar. Maar goed, mijn papa heeft drie kamers besteld. Slapen we terug in de koppels van vannacht, of liever niet?" Mellanie liet niemand een keuze en besloot zelf maar dat het goed was. "We vertrekken vrijdagochtend met de trein en komen zondagavond terug. Ik stel voor dat wij tot vrijdag nog hier blijven, als dat natuurlijk goed is voor Femke?" Vroeg Mellanie doordringend. Femke zei dat ze het goed vond. Wat kan ze er nu op tegen hebben dat haar vrienden én Stef nog twee nachten langer bleven. En daarbij deed ze zowel haar twee beste vriendinnen als beste vrienden een groot plezier. "Aarde aan Femke?" Hoorde ze vaag. "Femke?!" Femke schrok op. Ze zag Stef voor haar staan. "Waar zat jij met je gedachten?" Vroeg hij. "Stomme vraag Stef, bij jou natuurlijk!" Zei Mellanie voor ze besefte wat ze zei. Femke kleurde rood en keek snel de andere kant op. "Zullen we iets gezellig doen vandaag? We kunnen moeilijk de hele dag binnen zitten?" Stelde ze voor, om maar van onderwerp te veranderen.