Let the walls break down (atl) 49

Verbaasd zet ik me neer op het bed en kijk hem aan. "Waar is dit allemaal voor? En waar dient dat doosje voor?" vraag ik verbaasd en dan kom ik op het idee wat dit allemaal zou kunnen betekenen. Zou hij me echt gaan ten huwelijk vragen? Maar we zijn nog niet zolang samen, ik wil wel trouwen maar nog niet zo snel. Oh nee, dan moet ik hem teleurstellen als hij het huwelijksaanzoek doet. Dat wil ik niet, maar ik kan toch ook geen ja zeggen terwijl ik het niet wil, nog niet? Ik word meteen uit mijn gedachten gehaald door Jack die met een hand voor mijn ogen zwaait. Hij heeft het doosje in zijn hand en kijkt me een beetje bang aan. "Ash? Is alles wel in orde met je?" vraagt hij wanneer het stil blijft. "Sorry, ik was zo aan het opgaan in mijn gedachten dat ik je niet hoorde." antwoord ik beschaamd. "Dat dacht ik al." lacht hij. "Oké, nu serieus, we zijn nu al een tijdje samen en ik zou niets liever doen dan met jou te trouwen... maar daarvoor is het nog wat te vroeg denk ik en gezien de uitdrukking op je gezicht denk ik dat jij er ook van overtuigd bent dat het nog te vroeg is daarvoor. Ik ben naar een juwelier gegaan en ik heb daarom een beloftering laten maken. Ik beloof je dat we nooit meer ruzie zullen hebben en dat we op een dag zullen trouwen." Op dit moment weet ik geen betere reactie dan hem om zijn hals te vliegen en hem te kussen zoveel ik kan.

Jack en ik zijn gisteren niet meer uit onze kamer geweest. We hebben de hele tijd in elkaars armen gelegen en zijn voor de eerste keer verder gegaan dan alleen het kussen. Het was geweldig om mijn eerste keer met hem te beleven. Dat zal ik me nooit beklagen.

"Ashley-pashley-patashley, wakker?" Slaperig draai ik me naar Jack. "Jack-Attack, ja ik ben wakker." Langzaam open ik mijn ogen en kijk hem aan. Hij geeft me een kus en neemt me in zijn armen. "Ik laat je nooit meer gaan." fluistert hij. "Goed, want ik ga nooit weg van jou." Ik leg één van mijn armen rond zijn middel en laat mijn hoofd op zijn borstkas rusten. "De eerstkomende award-show neem ik jou en Ivy mee. De wereld mag weten welke 2 schatten ik gevonden heb." Meteen verschijnt er een lach op mijn gezicht. "Geen idee waar ik jou aan verdiend heb maar mij hoor je niet klagen." Hij gniffelt even en trekt me korter tegen zich aan. "Dat geldt ook voor mij."

"JACK! KOM EENS!" roep ik voor heel het huis wanneer ik enkele uren later aan de computer zit. "Waar brandt het?" vraagt hij. "Hier, ik moet je iets laten zien." antwoord ik. "Wow, wat een vuur" zegt hij sarcastisch. "Ik wou je even iets laten horen." verklaar ik mijn plotse geroep. "Ow, oké, laat maar horen dan." Ik klik op play en het liedje begint. Het is The Scene Aesthetic met Come What May ( http://www.youtube.com/watch?v=m8nNud3a0vA ). "Je bent zo schattig als je in een romantische bui bent." lacht hij, knuffelt me en kust me. "Papa, papa, papa. Hoe heeft mama je verrassing opgenomen?" Ivy komt de woonkamer binnengelopen en staat met nieuwsgierige oogjes naar ons te kijken. Jack neemt mijn hand en toont haar dat de ring rond mijn vinger hangt. "Wooow, zo mooi. Nu zijn we met 3 die een ring rond hun vinger hebben van hun vriend." zegt Ivy blij. We kijken haar raar aan, of ze is vergeten dat twee voor drie komt of ze heeft nog iemand in gedachten maar wie is het dan? "Over wie heb je het allemaal?" vraagt Jack. Het lijkt erop alsof hij ook even zijn vingers checkt maar er toch geen ring aan vindt. "Oma, mama en ik." Pas dan maken we de link met mijn moeder. Ze heeft een trouwring rond haar vinger.