Heart One.

Het is vandaag 11 februari, precies 3 dagen voor Valentijn. Femke hangt wat in de zetel en kijkt wat tv. Ze verveelt zich enorm, haar papa is op reis en komt pas over een week terug. Ze neemt haar gsm om te kijken hoe laat het is. Nog maar 16 u 30. Zo kan dit niet verder, ze opent een nieuw bericht en begint te typen.

Aan: Paula

Hey, zin om vanavond te komen slapen?
Als jij komt, vraag ik Mel, Os, Didi en Stef ook.
Ik mis je!
xFem

Femke slaat een zucht als ze merkt hoe vuil de woonkamer, keuken en al de andere kamers erbij liggen. Voor ze begint op te ruimen, stuurt ze ook de rest nog een berichtje. Als ze het huis heeft schoongemaakt, gaat ze snel nog drankjes en hapjes kopen. Als ze aan de kassa staat, gaat haar telefoon af. “Stef”, leest ze op haar scherm. Er verschijnt meteen een glimlach op haar gezicht. Snel neemt ze op. “Hey Fem, het is om te zeggen dat ik al onderweg ben naar je huis, dat is toch geen probleem, hoop ik?” Femke lacht. “Natuurlijk niet gek, kan je me snel komen oppikken met de auto? Anders moet ik te voet naar huis.” Femke maakte een pruillip, maar stopte daar al snel mee toen ze besefte dat het best idioot was, omdat Stef dat natuurlijk niet kon zien. In de auto was het stil. Femke wist niet precies of ze het een aangename of een ongemakkelijke stilte vond. “Hoe gaat ’t op school” vroeg Stef om de stilte een beetje te verbreken. “Best goed, ik mis jullie alleen ontzettend hard.”
“Nog leuke jongens ontmoet,” vroeg Stef. Femke lachte. “Er zitten wel leuke jongens op school, maar die zullen nooit kunnen tippen aan een vriend zoals jij.” Na nog enkele minuten gepraat te hebben, kwamen ze eindelijk aan bij Femke. Om de hoek zagen ze Didi en Os hun kant op lopen. Toen Didi hen ook opmerkte, begon hij meteen enthousiast te zwaaien. Het was ondertussen al 19u00 geworden. Paula was ook net aangekomen, ze moesten alleen nog wachten op Mellanie. “Ik krijg trek,” vermeldde Didi. “In pizza.” “Dan bestellen we gewoon pizza? Wat moeten jullie hebben?” Vroeg Femke. “Moeten we Mel niet bellen om te vragen of zij niets moet hebben?” Vroeg Os. Femke maakte een instemmend geluidje. Ze wou net voorstellen of zij moest bellen, maar Os was haar al voor. “Hey Mel, … , ben je nog van plan om te komen? … En welke pizza wenst mevrouw? … Staat genoteerd, tot straks!” Os schiet in de lach als hij ziet dat de anderen hem afwachtend aankijken. “Ze was in slaap gevallen. En Stef, ze vroeg of jij haar eventueel wou ophalen, anders moest ze te voet komen.” Ook Stef begint nu te lachen. “Da’s al de tweede vandaag,” lacht hij, terwijl hij snel een knipoog geeft aan Femke.