Hoofdstuk 10

Sarah

'Inbreken?!', ik kreeg gelijk een hand voor mijn mond dus waarschijnlijk had ik het geroepen, maar dat maakte me niet zoveel uit, als iemand me nu zou horen zou ik nog niets verkeerd hebben gedaan.
'Niet zo hard! Ik vraag me af of het wel mogelijk is met jou.'
'Misschien moet je dan ook niet zulke dingen voorstellen, ik heb al gespijbeld, de school onveilig gemaakt, gereden op een gestolen motor...'
'Hoe weet je dat?' vroeg Kyler ongeintresseerd.
'...ik heb een lijk gezien, oh, denk je echt dat ik zo stom ben? Hmm, eigenlijk maakt het ook niet meer uit wat we doen denk ik, als iemand er achter komt waarom wij wat doen, dan weet diegene meer dan ik, dus dan luister ik graag naar zijn uitleg.'
'Ik leg het je nog wel uit oké, eerst onderdak en eten vinden, beloof je dat je stil zult zijn?' Kyler was overduidelijk geïrriteerd wat haar niet veel vriendelijker maakte.
'Jaja, ik zal proberen me in te houden, ik word alleen zo chagrijnig van de honger, hoorde je dat geluid?'
'Nee, zie je een Solar?' Kyler gaf me een blik alsof ze hoopte dat er een Solar kwam en me neer schoot.
'Haha... nee, maar mijn maag is er wel en hij protesteert.' Terwijl ik moest lachen keek Kyler me heel vermoeid aan, maar dat zag er zo komisch uit dat ik alleen maar harder moest lachen, dus sleurde ze me mee achterop de motor en totdat we bij de McDonald's waren aangekomen kon ik niet stoppen met lachen, dus ik besloot haar te herinneren aan wat suikers en vetten met mij doen als ik melig ben. 'Kyler? Je weet dat vettige dingen niet een slappe lach stoppen, maar ze juist alleen maar erger maken hè?'
Ze zuchtte heel diep en ik moest me inhouden om niet weer keihard in een lachbui uit te barsten: 'Sarah, jij hebt geen geld bij je, we hebben nog een lange tocht te gaan morgen, we moeten nog een slaapplek zien te regelen en de winkels zijn dicht, dus heb jij andere opties dan naar een restaurant? Daar hebben we namelijk geen tijd en geld voor, stop nu met lachen en bedenk wat je wilt hebben.'
Mijn slappe lach was over, maar toen we voor de balie stonden wilde ik toch graag nog mijn zin hebben en bestelde een Happy Meal. Kyler keek me aan alsof ze een babysitter was die haar oppaskindje meer dan zat was, maar het maakte me niet uit, ik genoot van het eten.

'We gaan overnachten in een winkelcentrum?!' ik ren naar de deur toe, maar Kyler houdt me tegen.
'Ik ga eerst even inbreken,' zei ze fijntjes. 'Dan mag je naar binnen.'
'En dan krijg ik uitleg?' vroeg Sarah. Ik wilde het liefst op een hemel bed gaan liggen en slapen, want ik was heel, heel erg moe, maar toch wilde ik eerst uitleg. Ik wilde iets van duidelijkheid waarom dit meisje in mijn leven was gekomen en wie zij was en waarom we moesten vluchten.