Hoofdstuk 9
Kyler
'Is dit niet het moment waarop jij mij uitleg moet geven?' vroeg Sarah toen we buiten stonden. Ze vroeg het niet alsof ze uitleg eiste, maar meer alsof ze zich echt afvroeg of dit het juiste moment was. Ik bekeek de parkeerplaats en besloot dat ik hier weg wilde. Het stonk hier naar pis en het voelde veel te open.
'Ik geef je later wel uitleg,' mompelde ik. Ik dacht even na. Als ik nu alleen was geweest zou ik heel hard naar het noorden rijden, maar ik was niet alleen. Nu met de motor naar het noorden rijden was voorspelbaar en Sarah was vreselijk om achter op de motor te hebben. Misschien dat ik een auto kon stelen? Ik bekeek de parkeerplaats nog eens goed, maar zag geen auto die interessant genoeg was om te stelen.
'Waar gaan we heen?' vroeg Sarah. Alles in mij schreeuwde dat ik naar het Noorden moest gaan, dat ik naar huis moest gaan, maar het noorden hier was mijn huis niet en dat was precies wat de Solar verwachtte dat ik ging doen.
'Hoe goed is je Spaans?' vroeg ik.
'Je ne parle pas...'
'Dat is Frans,' zuchtte ik. Ik hakte de knoop door. 'Ik ken iemand in Spanje die ons wel een tijdje onderdak kan geven.'
'Een tijdje?' vroeg Sarah geschrokken. 'Over drie dagen komen mijn ouders thuis!'
'Wel dan heeft je broer veel uit te leggen,' mompelde ik. Sarah leek weer een paniek aanval te krijgen, wat betekende dat we hier nog langer zouden moeten blijven. 'Stap achterop.' Sarah werd bleek, ze leek niet heel enthousiast te zijn over mijn motor. Wel mijn motor, ik had hem twee maanden geleden gestolen. 'Blijf gewoon stil zitten, beweeg niet zo veel en alles komt goed.' Ze knikte en stapte achterop. Nog altijd niet helemaal zeker van haar zaak.
'Hoe is jou Spaans?' vroeg ze zachtjes. Ik keek haar verbaasd aan.
'Verschrikkelijk,' mompelde ik.
'Hoe lang duur het voordat we in Spanje zijn?' vroeg Sarah toen we rond zes uur stopte voor benzine. 'Want ik begin honger te krijgen.'
'Wel als we niet stoppen kunnen we er rond middernacht zijn,' mompelde ik. Haar ogen werden groot. 'We overnachten wel ergens.' Ze begon overdreven over haar buik te aaien. 'En we halen wel ergens eten.' Ze glimlachte en ik liep het benzine station in om te betalen voor de benzine.
'Gaan we overnachten in een hotel?' vroeg Sarah toen ik terug kwam.
'Nee, ik vind wel iets anders,' mompelde ik. Ik dacht even na. 'Hoe erg ben je tegen inbreken?'
Reageer (1)
Sarah kijkt haar nu waarschijnlijk aan alsof ze het meest gestoorde meisje op de hele wereld is.
1 decennium geledenLove it.