Proloog
Kan een beetje onduidelijk zijn...
Ik voel haar ogen op me branden. Zij smeekt me, zij smeekt me om haar aan te kijken. Zij smeekt me zonder woorden, maar het doet alsnog zeer. Ik wil haar geen verdriet doen. Zij is mijn vriendin, mijn enige echte vriendin. Iemand waar ik op kan bouwen en die ik kan vertrouwen overal en altijd. Maar ik weet, ik weet dat als ik voor haar kies het nooit meer hetzelfde zal zijn. We moeten beide nog kiezen, maar het is een ware tweestrijd. Niet zal deze strijd winnen. Uiteindelijk zijn we allemaal verliezers. Kiezen voor haar vriendschap, liefde en ondersteuning of haar veilig achterlaten bij hen? Beide keuzes zijn liefde en vriendschap, maar welke moet ik maken...?
Er zijn nog geen reacties.