00

Prologue

''Hey, Rory.'' glimlachte Louis naar het jongere meisje, waar hij ook volle focus op had, aangezien hij moeilijk iets anders kon doen met 't vier-jarige meisje, wie nog werkelijk niet klaar was voor de kleuterschool- Iets waar Louis haar mee zou helpen, aangezien hij de begeleider was bij de peuterspeelzaal waar ze altijd heen ging, en ze vertrouwen had in Louis. Hij was één van de weinige, wat ook kwam door hoe verlegen ze was.

''Lou!'' glimlachte ze blij, waarna ze haar armpjes in de lucht gooide, als teken dat hij haar op moest tillen- Iets wat hij vervolgens ook deed. Ze was pijnlijk verlegen, maar dat was niet zo bij Louis. Louis was de enige buitenstaander die wist dat Aurora geen spraakprobleem had, en werkelijk hele zinnen kon spreken, al ging het soms wat moeilijk, gezien haar leeftijd.

''Ga je vandaag het schilderij maken voor oma, waar je het gister over had?'' vroeg Louis aan het meisje in zijn armen, wie knikte met een glimlach op haar gezicht. Ze had hem die dag daarvoor verteld over familie, en hoe oma's verjaardag binnenkort was. Nou ja, iets minder dure woorden, en wat meer in haar 'taal'.

Louis stond momenteel nog steeds buiten, want dat was een stille afspraak tussen Aurora's vader en Louis; Hij zou Aurora afzetten als Louis al buiten stond, zodat hij niet te laat op zijn werk zou komen. Zo is dat gegaan sinds Aurora op de peuterspeelzaal zit. Hij had er speciaal voor gevraagd of er een begeleider was die dat zou willen doen, en Louis was degene wie meer dan blij was om die taak op zich te nemen, ook al had hij uiteindelijk maar enkele gesprekken met de man, wat eigenlijk kwam doordat hij zich puur door zijn dochter liet bezig houden de keren dat hij hier op de peuterspeelzaal was om schilder-werkjes te kijken, en voor informatie avonden.

Ook deze keer keek Louis de straat nog door voor enig zicht van de man, maar geluk had hij niet. Hij was alweer weg gereden, en ergens was hij daar super teleurgesteld over.

Uiteindelijk liep Louis toch met Aurora in zijn armen naar binnen, en eenmaal in de ruimte waar ze altijd waren met het klasje, keek hij naar één van zijn collega-begeleiders.

''Hey, Breanna? Kan je bij Aurora Styles een vinkje neerzetten? Ze is duidelijk aanwezig.''