Ch. 26 Joelende jongens

FAITH POV

Met een nog al slaperige kop ga ik naar beneden, zodra ik de laatste treden af gelopen ben ruik ik de zalige geur van croissants. Zo snel als mijn beentjes me kunnen dragen vlieg ik richting de ontbijttafel. Net zoals altijd zit alleen Narcissa daar. Draco die is nog niet beneden en Lucius is al naar zijn werk. ‘Goede morgen’ hetzelfde komt van haar kant en ze kijkt me van boven haar koffietasje aan. Weet je ik heb haar altijd al gemogen, ze is misschien soms een beetje streng en arrogant tegen over andere maar in het echt is ze geweldig lief. Ik houd gewoon van haar. Ik pak een croissant en begin er aan te eten. Een kwartiertje later komt Draco naar beneden, zijn haar staat alle kanten op. Het kapsel dat vele meisjesharten van Zwaderich sneller doet slaan. Hij mompelt iets richting zijn moeder. ‘Waar is de rest?’ Narcissa kijkt Draco aan. ‘Die zijn zich nog aan het klaar maken’ ‘Wacht de rest?’ ik kijk Draco raar aan. ‘Ja, Blaise. Nou ja de rest, hij is alleen’ niet veel later kwam een Blaise binnen, net zoals de haren van Draco stonden ze alle kanten op. Als hij me zag begon hij te grijnzen. ‘Je ziet er geweldig uit’ direct dacht ik aan mijn haar dat alle kanten op stond en begon in te blozen. Draco schoot in de lach, Narcissa had de tafel verlaten toen ze zag dat iedereen uit zijn bed was, en ze zat nu met een boek buiten in een tuin. ‘Je moet niet blozen, ik meen het hoor’ ik schud mijn hoofd en eet snel verder, daarna spurt ik zo snel als ik kan richting mijn kamer. Wat kan ik er aan doen, mijn haren zaten nog helemaal door elkaar en mijn pyjama had ik ook nog aan. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, Blaise heeft nog gezegd in de trein dat zijn ouders niet thuis waren deze vakantie. Snel kleed ik me om, mijn pyjama, nou ja joggingbroek en oude T-shirt, wordt vervangen door mijn lange skinny jeans, een los, lang, zwart shirtje en mijn over-coole zwarte hakjes. Als ik juist uit mijn badkamertje kom hoor ik twee kloppen op de deur. ‘Ja’ de hoofden van Draco en Blaise verschijnen vanachter de deur. ‘Kom je mee zwerkballen?’ ‘Schatje, je weet dat ik dat niet kan, waarom vraag je het dan nog?’ ‘Omdat Sky het wel heel erg goed kan en ik altijd denk dat jij het ook kunt’ ‘Zeer logisch’ ‘Ik weet het’ ‘Kom je dan voor mij supporteren?’ Blaise kijkt me met de allerliefste oogjes aan, daar kan je gewoon geen nee op zeggen. ‘Gaan jullie alleen tegen elkaar spelen?’ ‘Nee er komen nog mensen’ ‘Maar je hebt niet geantwoord op mijn vraag’ onderbreekt Blaise Draco’s zin. ‘Ja, ik zal voor jou supporteren’ Blaise vliegt gewoon weg om mijn nek heen. Oke, nu niet rood worden of Draco ligt terug strijk. ‘Ik ga al naar daar’ het enige wat ik nog zie bewegen is de deur die toevalt. Blaise is onder tussen op mijn bed gaan zitten. ‘Moeten wij ook niet naar daar gaan of zoiets?’ ik kijk hem vragend aan. ‘Nee, want ten eerste ik moet andere kleren aantrekken’ nou ja eigenlijk heeft hij wel gelijk, een jeans broek en een hemd dat er losjes overhangt zijn geen goede zwerkbal kleren. ‘En ten tweede, de spullen moeten nog klaar gelegd worden, en dat wil ik niet doen’ ‘Nee, want anders kan je nagel wel is scheuren’ ik kijk hem grijnzend aan. Shit, dat had ik niet moeten zeggen. Blaise schiet van het bed af en grijpt me rond mijn middel vast en legt me op zijn schouder en neemt me zo mee richting zijn kamer. Hij dropt me neer op zijn bed. ‘Waag het om weg te lopen’ ‘Waarom zou ik blijven zitten?’ ‘Omat ik je kledingsadvies nodig heb tiens’ ‘Je weet toch dat ik je kan kloten zo he?’ ‘Ja, tuurlijk, maar ik weet ook wel of iets goed is of niet, hoe denk je dat ik anders er altijd zo goed uit zie?’ ‘Omdat je moeder je kleren klaar legt?’ Blaise port me in mijn zij en loopt dan naar zijn kast.

Na heel wat kleren gezien te hebben, heeft hij eindelijk zijn outfit gevonden. Sportschoenen, een iets makkelijkere broek en een simpele shirt van een of andere oude band. Richting het zwerkbalveld dus. ‘Blaise, ik heb een probleem’ Blaise die een paar stappen voor me loopt draait zich om. ‘Wat is er?’ ‘Ik heb hakken aan, en dat is modder’ om het duidelijk te maken maak ik verschillende gebaren. Blaise komt naast mij staan en pakt me op. Een arm onder mij knieholtes en de andere onder mijn armen door. Als we op het zwerkbalveld aan komen staan Draco en de rest er al te wachten op ons. Als ze ons zien beginnen ze te joelen. Blaise zet me op de grond neer en ik draai met mijn ogen. ‘En wat krijg ik nu?’ Blaise kijkt me met een kinderachtig lachje aan, wat hem natuurlijk mega schattig maakt. ‘Hoe bedoel je?’ ‘Ik heb je door de modder gedragen dus wat krijg ik nu?’ ‘Wat wil je?’ toen ik het gezegd had wist ik dat ik dat niet had moeten doen, Blaise krijgt een geweldige smile op zijn gezicht. Hij wijst direct naar zijn lippen. Ik draai met mijn ogen en geef hem een kus op zijn wang. ‘Nee, hier’ en hij wijst terug naar zijn lippen. ‘Niet overdrijven he’ ‘Geef me dan nog een kusje, dan speel ik speciaal voor jou goed, ik blijf staan totdat ik het gehad heb he’ ‘Komaan Faith, doen anders staan we hier nog lang. Je hebt geen idee hoe koppig hij is’ hoor ik Draco van op een paar meter afstand zetten. Snel geef ik hem nog een kusje op zijn wang. ‘Langer’ als ik hem terug een kus wil geven draait hij zijn hoofd. Gelukkig stop ik juist. ‘De afspraak was op je wang’ hij trekt een pruillipje. ‘Pech gehad, ga nu maar spelen’ met een beteuterd gezicht stapt hij naar zijn vrienden die natuurlijk strijk liggen.