Another normal day

In de ochtend sta ik voor mijn kledingkast. Het moeilijkste van allemaal: wijde kleding vinden. Ik pak mijn groene skinny jeans met een wijde witte sweater en mijn roze Vans. Snel trek ik het setje over mijn kleurige lingerie aan en pak er snel een paar oorbellen bij. Ik haal mijn jas van mijn bureaustoel af en vis mijn OV uit mijn zak. Ik gris mijn sleutels van mijn nachtkastje af en pak wat geld uit mijn spaarpot. Make up kan ik altijd nog in de pauze doen. Ik prop de nodige spullen in mijn tas en zwaai die over mijn schouder heen. Snel de tram halen!

Op school aangekomen zie ik op mijn lesrooster dat ik met geen van mijn vrienden of vriendinnen les heb, aangezien de meesten nu bij wiskunde zitten. Zuchtend Slenter ik naar mijn lokaal toe en laat me op één van de stoelen vallen. Nog geen seconde later gaat de bel en een storm van kinderen komt het lokaal binnen. Ik kijk of er echt niemand is die ik echt mag en zie dan mijn redding: Welisa. Als ze mij ziet laat ze zich glimlachend naast me zakken. ,Kom je zo mee lunchen?' ,Ja is goed denk ik.' Antwoord ik haar vraag. Aangezien ik vanochtend toch niet heb ontbeten. Iets gezonds kan toch wel?