Part 3
*whatsappgroep; Wraak*
Leslie: Jongens Merith wilt met me afspreken.. ze zegt dat ze spijt heeft..
Donny: Die trut? Die jou pijn deed?
Leslie: ja zij ja
Donny: ik zou gaan.. ik bedoel ik kan meegaan en dan kunnen we er wel even terug pakken
Leslie: hoe wil je dat gaan doen?
Donny: we zorgen wel dat we er helemaal laten denken dan het goed is en dan slaan we er in elkaar
Leslie: hmm.. het zou best kunnen, we laten haar de pijn voelen die zij mij liet voelen.
Nils: moet je dat wel doen?
Donny: oh kijk Nils de ‘brave’ kom weer langs, oh wacht jij gaat
Leslie: Nils dit is jou zaak niet ga weg
Nils: ik vind het laag van je maar oke
Donny: Oh Nils ga weg! Echt waar! Jij moet altijd alles verzieken
Leslie: dit heet lol Nils dat ken jij zo te zien niet
Leslie: Donny kom anders ff prive
Nils pakt zijn mobiel weer en kijkt me aan. ‘als hij komt ga ik met je mee’ Ik kijk hem aan en knik ‘Ja, graag’ Ik krijg een glimlach op mijn gezicht door Nils, hij is echt lief! We lopen terug naar de woonkamer en Nils gaat zitten. Owen en Daan zijn ondertussen wat aan het gamen. ‘Waar is Rein?’ vraag ik. ‘oh op de wc ofzo’ zegt Daan. Ik loop naar de wc en klop op de deur ‘Rein?’ ik krijg geen reactie en trek de deur open. Niemand. Ik loop terug naar de kamer ‘ehm hij zit niet op de wc hoor’ owen kijkt op ‘raar hij zei dat wel’ ‘hmm,, ik ga even naar buiten ik denk dat hij daar is’ Ik loop de kamer uit en kijk even rond.. Rein is blijkbaar weg. Tenminste zijn fiets is wel weg, dus dan moet Rein ook wel weg zijn. Ik pak mijn mobiel en kijk naar zijn whatsapp. Online, staat er in zijn status.
*whatsapp met Rein*
Ik: Waar ben je?x
Rein: Weg
Ik: ja dat merk ik, waarheen?
Rein: buiten
Ik: joh
Rein: hoezo app je me?
Ik: omdat ik wil weten waar je bent
Rein: nou dat weet je toch al
Ik: nou nee? Buiten jah uhh dan weet ik het
Rein: Wat maakt het jou uit waar ik ben?
Ik: hoezo doe je zo?
Helaas krijg ik geen reactie.. Ik loop terug naar de woonkamer en ga op de bank zitten. Nils kijk me aan ‘weet je al waar Rein is?’ vraagt hij lief. ‘helaas niet.. hij doet opeens heel bot’ Nils haalt zijn schouders op ‘het komt wel goed, Rein is alleen nogal snel boos de laatste tijd.. alleen we weten allemaal niet hoezo, weet jij het soms?’ Ik schud mijn hoofd. Daan staat op en loopt naar de keuken, ik loop hem achterna en ga bij het aanrecht op een kruk zitten. Daan komt naast me zitten en kijkt me aan. ‘heyy, hoezo app jij me eigenlijk zo weinig?’ vraagt Daan opeens. Ik kijk hem aan ‘misschien met belangrijkere dingen bezig dan jou..’ Ik steek me tong uit en lach. ‘maar dat kan niet want ik ben het belangrijkste op de wereld, dat weet je toch’ Hij lacht en geeft me een stomp tegen me schouder ‘Nee dat ben je niet! Want kijk eens voor je wie daar zit, tadaaa ik’ zeg ik overdreven. Hij kijkt me aan en knikt ‘ja dat ben jij dus?’ Ik kijk hem aan, ‘meen je die?’ ik doe net alsof ik in huilen ga uitbarsten. Hij staat op en slaat een arm om me heen ‘het spijt me Mertje’. Ik duw hem opzij en ren naar de woonkamer en spring op Rein zijn schoot. ‘Aaaaah Rein help!’ schreeuw ik en duw me neus in zijn shirt. Rein slaat zijn arm om mij heen. ‘Wow wacht Rein je bent er weer’ zeg ik glimlachend. Daan zucht en pakt een kussen. Hij wilt hem tegen mij hoofd aan slaan maar ik duik net weer met mijn neus in Rein’s shirt. Het kussen raakt Rein. ‘Jezus doe ff normaal man!’ schreeuw Rein naar Daan. ‘Rein doe rustig.. everything is gonna be alright’ fluister ik zacht in zijn oor. Rein slaat z’n armen om me heen. ‘ik hoop het’ fluistert hij terug. Oh, dus er is blijkbaar wel iets met Rein! Hoezo zegt hij niet gewoon wat..? ik kijk op naar Nils. Nils kijkt terug en haalt zijn schouders op. Ik sta op ‘Rein kom eens mee’ vraag ik en ik pak zijn hand. Owen fluit nog even maar hij is echt super druk met het gamen. Rein loopt achter me aan de gang in. ‘wat is er?’ vraag ik terwijl ik me om draai en zijn hand los laat. Hij kijkt me aan haalt zijn handen door zijn haar en gaan op de grond zitten. Ik ga naast hem zitten en pak zijn hand. ‘je kan het zeggen Rein…’ Hij pakt zijn mobiel, gaat naar twitter en tweet iets.
@reinduif: dankje voor alles, maar ik red me wel maak je geen zorgen
Hij drukt op verzenden en drukt zijn mobiel in mijn handen. Ik lees de tweet en kijk hem aan. ‘Kan je niet praten?’ Vraag ik met een glimlach op mijn gezicht. ‘nee sorry’ zegt hij en hij geeft me een knipoog. We blijven daar een tijdje zwijgend zitten. ‘Rein ik moet zo wel naar huis… wil je me terug brengen?’ Hij kijkt me aan en knikt. We staan op en lopen naar de woonkamer . ‘jongens ik ga, ik zie jullie nog wel’ zeg ik vrolijk. Ik geef Owen, Daan en Nils een knuffel en loop naar buiten. Ik spring achterop bij Rein en hij fietst naar het Amsterdamse bos. Er komen een paar gillende meiden op hem afrennen die op de foto willen. Rein kennende moet hij altijd perfect op de foto dus ja eerst moet hij zijn haar doen. De meisjes geven hem een kusje en lopen weg. ‘Ik ben echt jaloers op ze’ zeg ik met een overdreven zielige toon. Rein lacht ‘ahw wil jij ook een foto? Kom hier dan’ Hij slaat zijn arm om mij heen en maakt een foto, daarna maken we een rare foto en dan een foto dat we kussen. ‘Sorry, ik draaide me hoofd om want ik hoorde iets daar!’ zegt Rein snel ‘ja, ik hoorde juist iets daar’ antwoord ik snel en we kijken alle 2 naar de foto. ‘tja.. wel een leuke foto’ zegt Rein met een lach in zijn stem. ‘sukkel’ zeg ik lachend en ik pak zijn mobiel. Ik ren weg en hij rent achter me aan. Rein is veel sneller en ik ga in het grap op mijn rug liggen terwijl ik op zijn whatsapp zit. ‘NeeeeNeeeee Merith neeee’ schreeuwt Rein. Ik lach en klik het gesprek aan met Leslie.
*whatsapp met Leslie*
Leslie: Rein je moet me helpen
Rein: Wat dan?
Leslie: Ik wil wraak nemen op Merith
Rein: en hoe wil je dat gaan doen?
Leslie: Nou daar heb ik jou bij nodig
Rein: vertel maar
Leslie: Jij moet met haar zoenen en dan nemen en dan laat je haar keihard vallen, net zoals ze bij mij deed
Rein: mwa.. ik weet niet
Leslie: kom op, we zijn toch vrienden?
Rein: ik ga haar geen pijn doen
Leslie: kom op…
Rein: nee
Leslie: dan ga je het zelfde meemaken als ik
Ik kijk naar Rein. ‘Merith nee niet lezen!!’ schreeuwt hij nogsteeds. ‘te laat Rein, te laat… maar, ik vind het wel echt super lief van je!’ Op zijn verdrietige gezicht verschijnt meteen weer een glimlach. ‘sorry van die kus, ik hoop dat we vaker iets horen’ zegt hij lachend. Ik kijk hem aan en geef hem een kusje. ‘Ja… Ja ik ook ja’ ik knipoog, sta op en pak mijn fiets. Ik kijk nog even naar Rein die lief naar me glimlacht. Ik zwaai en rijd naar huis.
Er zijn nog geen reacties.