Chapter 5

Garby Lynn Martin.

Het heldere gerinkel van de huistelefoon verstoort direct de stilte die zich in het huis bevind. Ik lig languit op de grond voor de elektrische open haard en schrik me wild. Met enkele kreunen en zuchten stap ik op. Een kil, koud briesje bezorgt rillingen over mijn gehele lichaam. Het is half twaalf, ontdek ik pas als ik een blik werp naar de klok.
Wie belt er nog om deze tijd ? '' Gar ? '' hoor ik de bekende stem zeggen. Al snel vormt zich een frons op mijn voorhoofd. '' Yes, speaking. '' Ik moet moeite doen om mijn verbazing niet te duidelijk te laten merken. Hoe komt híj aan mijn nummer ? Of misschien nog belangrijker, waarom belt hij mij ? '' With Harry. '' Zijn stem klonk twijfelend tussen het geruis door.
That's weird, fluistert de boze leider. Why is that so weird, he is still in love with her, gaat de lachebek tegen hem in. De boze leider lacht haar vol afschuw uit. Stop being so naive. Harry Edward Styles. He's like a lad form another live, a puppylove, maakte hij nog even duidelijk. '' Can y'all shut the fuck up ! '' doe ik een poging om de stemmen te stoppen. '' Garby ? Are you okay ? '' Ik ontspan mijn spieren en de telefoon knalt op de grond. Na die woorden duurt het enkel een paar seconde tot hij ophangt. Ik vestig mijn blik op een hoek van de kamer. Het gevoel dat hij me niet meer zou terugbellen, raakt me op een vreemde manier. Remember me, puppylove.