In mijn coupe bekeek ik de badkamer. Thuis hadden we nooit een badkamer gehad, ons huis bestond uit twee kamers- een slaapkamer met een bed waar mijn moeder en mijn zus sliepen, ik lag op een matje op de grond. En een woonkamer+keuken+wc en douche. In de woonkamer stond een eikenhouten tafeltje (die op instorten stond) een een lamp die bijna nooit werkte, een houten bak die we vulde met ijskoud water en als bad moest dienen en een aanrecht en wat kastjes.- Ik bekeek mezelf in de spiegel, ik had niet gehuild, gelukkig. Ik kleedde me uit en liep naar de douche. Ik speelde wat met de knopjes tot er warm water en aardbeien schuim uitkwam, precies goed. Een massage straal schoot iets te hard in mijn rug en ik ging uit de douche.
'Rebel kan ik je?-' Haymitch keek geschrokken toen hij zag dat ik naakt was. Snel griste ik een handdoek uit het rek en bedekte ik mijn lichaam, Haymitch grinnikte en hief een glas whiskey in de lucht 'Ik vroeg me af of jij ook wou, maar ik zie dat je bezig bent.' Ik perste mijn lippen samen en duwde Haymitch de badkamer uit. Ik wou me eerst aankleden voor dat ik echt aandacht aan hem zou besteden.
'Misschien later, zoals je ziet ben ik nog niet klaar. En nu, ga weg.' Siste Ik en ik draaide de badkamer deur snel op slot, waarom had ik daar niet eerder aan gedacht? Omdat er geen sloten in ons huis zaten, waarschijnlijk. Hoewel mijn zus en moeder zeer gesteld waren op privacy kon ik het me niet eens voorstellen. 'Privacy? Wat is privacy nou weer?' zou mijn vader gezegd hebben 'Privacy betekent geheimen, en jij hebt geen geheimen voor me hoop ik?' Maar toch voelde ik me ongemakkelijk bij Haymitch, misschien vond ik hem wel aantrekkelijk. Ik kleden me aan en deed mijn haar in een snelle knot, het zag er zwaar beroerd uit, maar ik had wel iets anders te doen dan er mooi uit zien. In de eet coupe lag Haymitch lang uit op de bank, Effie en Donny waren nergens te bekennen.
'Dat was snel.' riep Haymitch met een dubbele tong 'Ik dacht meisjes er normaal zo'n 2 uur mee bezig zijn?' Haymitch ging rechtzitten, hij had waarschijnlijk wel meer dan een glaasje whiskey op. Of hij werd wel heel erg snel dronken. Haymitch gaf me een glas aan en ik bedankte. 'Kan je die andere jongeman ook even halen? Hij is niet mijn favoriet maar het staat in mijn taakomschrijving jullie beide te helpen. Jammer ik zou hem graag opgegeten zien worden.' Hij keek naar mij en glimlachte 'Kan jij heel misschien...?' Donny zag er wel smakelijk uit, maar of hij ook zo lekker zou zijn.
'We gaan het niet hebben over hoe ik hem op ga eten. Ik wil eten hoe we het best kunnen winnen, ik verlaat die arena alleen maar levend.' zei ik.
Haymitch begon te lachen en riep luid de naam van Donny. 'Dat is de instelling Rebel, maar dan moet je het ook waar zien te maken.'
Ik knikte, en wist dat dat een moeilijke taak zou worden. maar de kansen zouden best wel eens in mijn voordeel kunnen zijn als de arena op mijn omgeving zou lijken, en de rest van de tributen een stelletje bange 12 jarige zouden zijn. Maar de beroeps zouden- al waren ze 12- beter zijn dat ik, dus ik moest me voorbereiden, Ik moest winnen. Ik zou niemand teleurstellen, alleen de familie's van de andere districten. Dat zou dan jammer voor ze zijn.
Donny kwam aanlopen, hij had zijn boetekleding verwisseld voor een leren jas, groen t-shirt en zwarte broek. Hij zag er heel knap uit.
'Waarom moet ik komen? Gaan we de strategieën bespreken?' vroeg hij en hij ging op de tweezitter tegen over de sofa zitten.
Haymitch trok een wenkbrauw op 'Niet zo snel jongen, ik wil eerst weten wat jullie kunnen, wat jullie sterken en zwakken punten zijn. Wil je winnen dan moet je wel iets kunnen, hoewel ik dat betwijfel bij jou knul'
Donny hoopte echt dat Hamytich hem zou mogen maar dat ging niet gebeuren, dat wist ik zeker. Had hij maar moeten weten dat wat in het verleden gebeurt, de toekomst schaad. En Donny zou in de Arena niks hebben aan tiener populariteit, behalve als hij in het Capitool de zelfde aantrekkings-kracht had als op school. 'Sorry hoor. Maar ik kan best vechten.' riep Donny en hij keek boos naar mij alsof ik iets kon doen aan het gedrag van Haymitch.
'Laat dat maar zien tijdens de training. Op dit moment heb je niet mijn vertrouwen, die moet je zien te winnen.' Haymitch gooide zijn half lege glas whiskey tegen de muur en grijnsde 'Laat je vechtersmentaliteit zien, anders kom je niet ver.' Hij keek betreurend naar de whiskey 'Wel zonde van de Whiskey trouwens. Het is goede, geniet er van.' Met die woorden beëindigden Haymtich de conversatie en liep hij weg, met zijn aftreden viel hij op de grond, stond op en liep verder alsof er niks gebeurd was.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen