2. Prince & Paris

We liepen naar binnen en Kai Chase, Michael's persoonlijke kok, stond al een ontbijtje voor ons te maken in de grote keuken.
'Hmm het ruikt lekker,' zei ik.
'Dat is mooi,' zei Kai.
'Want ik sta me hier een beetje uit te sloven voor jullie.' Ik lachte. Kai was zo vriendelijk, ze maakte me vaak aan het lachen met haar opmerkingen. Ze was samen met Michael een van de weinige die wist hoe moeilijk ik het had. Ik ging naast Michael aan tafel zitten en keek de kamer rond. Het hele huis was zo mooi ingericht, elke keer dat ik hier was keek ik mijn ogen weer uit, en nu woonde ik hier. Dit was mijn thuis. Kai zette een schaal met sandwiches op tafel en een pot met warme thee. Hongerig pakte Michael drie sandwiches van de schaal. Ik lachte en hij keek me onschuldig met grote ogen aan.
'Wat?' mompelde hij met zijn mond vol.
'Niets hoor,' lachte ik. Ik pakte ook een sandwich en begon langzaam te eten.

Toen we klaar waren stond Michael op.
'Zijn Paris en Prince al op?' vroeg hij.
'Ze moeten zo naar school,' Kai schudde haar hoofd.
'Volgens mij niet,' zei ze. Michael keek naar mij en glimlachte. Hij was wel vrolijk vandaag. Maar wanneer was Michael Jackson eigenlijk niet vrolijk? Bedacht ik me. Niet wetend dat daar binnenkort verandering in zou komen.
'Wil jij Prince en Paris uit bed halen?' vroeg hij aan mij. Ik knikte en stond ook op.
'Ik ben zo terug,' mompelde ik. Ik liep de keuken uit richting de hal. Het huis was zo groot, dat iedereen die hier voor het eerst kwam direct verdwaalde. Gelukkig was ik hier al zo vaak geweest dat ik het uit mijn hoofd kende, ook al woonde ik hier pas vanaf vandaag. Ik liep de grote trap op richting de slaapkamers van Michael's kinderen. Mijn broertjes en zusje, verbeterde ik mezelf. Ik kwam langs de grote spiegel in de hal. Een meisje met blonde krullen en grote, felblauwe ogen keek me aan. Ik was nog steeds bleek, maar ik begon weer een beetje kleur op mijn wangen te krijgen. Ik glimlachte en mijn reflectie lachte terug. Ik moest denken aan het liedje Man in the Mirror. If you wanna make the world a better place, take a look at yourself and then make a change.
Ik liep verder en kwam bij de slaapkamer van Blanket aan. De deur stond op een kiertje en ik gluurde naar binnen. Wat lag hij lief te slapen. Ik glimlachte, hij werd net zo knap als zijn vader. Zachtjes liep ik verder tot ik bij de kamer van Paris aankwam. Ik duwde de deur open en een roze kamer kwam me tegemoet. Het was heel druk ingericht, overal stond speelgoed. Ik liep naar het bed toe en schudde Paris zachtjes door elkaar. Langzaam opende ze haar ogen en ze keek me verbaasd aan. Ik moest lachen om haar slaperige gezicht en ze ging overeind zitten en haalde een hand door haar lange haren.
'Goedemorgen,' zei ik met een brede grijns op mijn gezicht. Ze keek me een paar tellen slaperig aan en toen lichte haar gezicht op.
'Goedemorgen zus,' schreeuwde ze bijna en ze vloog me om de hals. Het voelde fijn dat Paris zo goed kon accepteren dat ik nu bij hun familie hoorde.
'Je moet zo naar school,' zei ik.
'Jij niet dan?' vroeg Paris verbaasd. Ik dacht even na.
'Eigenlijk weet ik het niet, Mike heeft er niets over gezegd.' mompelde ik.
'Ga er dan maar van uit, papa is streng als het op onderwijs aan komt,' zei Paris en ze sprong uit haar bed. Ze liep naar haar kledingkast - inloopkast beter gezegd - en haalde er een shirt en broek uit. Ik keek toe hoe ze ze aantrok en naar haar kleine kaptafeltje liep. Ze begon haar krullen door te borstelen. Ik liep naar haar toe en nam de borstel van haar over en begon voorzichtig alle klitten eruit te borstelen. Paris glimlachte. Ik wist dat ze nooit een moeder-dochter relatie heeft gekend, en ik hoopte dat ik haar gelukkiger kon maken nu ze een zus heeft. Ik weet dat Michael haar altijd alles zou geven, en ze kreeg alle liefde die ze nodig heeft. Maar een meisje heeft soms behoefte aan een ander meisje. Toen ik klaar was met borstelen legde ik de borstel terug op het kaptafeltje.
'Ik moet Prince maar eens wakker maken,' zei ik.
'Succes,' zei Paris.
'Hoezo?' vroeg ik.
'Prince heeft een rot humeur in de ochtend,' zei Paris lachend en ze liep haar kamer uit richting de keuken. Ik liep haar achterna maar sloeg rechtsaf in de gang. Toen ik bij Prince' deur aangekomen was stopte ik. Voorzichtig duwde ik de deur open en keek naar binnen. In tegenstelling tot Paris had Prince een hele rustige kamer. Ik zag dat Prince al wakker was, hij zat al aangekleed en wel achter zijn bureau. Hij was iets aan het schrijven maar ik kon niet zien wat. Ik schraapte mijn keel maar Prince keek niet om.
'Michael verwacht je zo beneden,' mompelde ik. Hij stond langzaam op en liep zonder een woord te zeggen langs me heen de kamer uit. Ik kreeg een brok in mijn keel. Hopelijk had Paris gelijk en had Prince gewoon een slecht ochtendhumeur, hopelijk lag het niet aan mij.
Ik liep de trap af achter Prince aan.
'Prince?' vroeg ik voorzichtig.
'Wat?' snauwde hij. Hij draaide zich om.
'Sorry,' zei hij snel. Ik liep naar hem toe en keek hem aan. Ik zag tot mijn verbazing tranen in zijn ogen.
'Prince.. sorry, het spijt me als je mij misschien niet ziet als je zus en misschien heb je het gevoel dat ik jullie familie binnendring maar..' op dat moment onderbrak Prince me. Hij keek me aan met een gek gezicht.
'Waar heb jij het nou over?' vroeg hij. Ik keek hem onzeker aan.
'Ik denk heus niet dat je onze familie hebt binnengedrongen hoor,' zei hij lachend.
'Je hoort bij onze familie en Michael heeft je nodig.' Ik glimlachte.
'Maar wat is er dan aan de hand?' vroeg ik. Hij zuchtte en ik zag dat zijn wangen rood werden.
'Ik denk dat ik gewoon jaloers was.. ik heb het gevoel dat papa meer van jou houdt dan van mij.' zei hij stamelend. Ik sloeg mijn armen om hem heen en het voelde alsof er een kilo stenen uit mijn maag was verdwenen.
'Prince, je weet dat Michael zielsveel van je houdt, jullie zijn zijn aller grootste trots, jullie maken hem gelukkiger dan wie dan ook,' zei ik tegen hem. Het voelde goed toen ik voelde dat zijn armen ook om mij heen geslagen waren. Op dat moment kwam Michael de hal binnen. Ik liet Prince los en keek Michael aan. Ik zag dat hij aan het glimlachen was en tranen stonden in zijn ogen. Prince liep snel naar Michael toe en gaf hem een knuffel.
'Ik hou van je, papa,' zei hij en hij liep de hal uit richting de keuken waar Paris al aan haar ontbijt zat. Michael keek hem verbaasd aan en keek toen naar mij.
'Wat was dat allemaal?' vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op.
'Niets,' loog ik.
'Prince was gewoon vrolijk.' Ik lachte in mezelf. Michael scheen niets door te hebben en keek me vrolijk aan.
'En wat wil je doen vandaag?' zei hij. Hij begon gelijk opgewonden te praten.
'Ik kan je rondleiden door Neverland, maar een rondleiding heb je denk niet meer nodig.. we kunnen naar de leeuwen of in attracties gaan of we kunnen een film kijken in mijn theater, ik heb heel veel snoep of we kunnen een waterballonnengevecht houden,' Ik lachte.
'Moet ik niet naar school?'. Michael keek me een paar seconde bedenkelijk aan.
'Vanaf morgen of zo.. maar vandaag gaan we lol maken.' Hij grijnsde.
'Oké,' zei ik. Ik haakte mijn arm om die van hem en we liepen het terrein op. In de verte zag ik James Crawford staan en ik zwaaide naar hem. Michael keek me verbaasd aan maar zei niets.
'Wat wil je doen?' vroeg hij vrolijk. Ik haalde mijn schouders op.
'Jij mag kiezen,' zei ik. Hij keek me ondeugend aan en ik kreeg gelijk spijt van mijn beslissing.
'Ik heb nog een paar supersoakers liggen,' zei hij en hij rende weg. Een halve minuut later kwam hij weer terug met twee waterpistolen in zijn handen. Hij gaf er een aan mij en ik merkte dat hij nog niet gevuld was.
'Hey, Mike we moeten ze eerst vullen,' ik was nog niet uitgepraat of ik voelde een koude waterstraal recht in mijn gezicht. Michael gierde het uit en rende weg.
'Hey dat is niet eerlijk!' riep ik hem lachend achterna en ik rende snel naar binnen om ook mijn waterpistool te vullen. Kai stond in de keuken borden in de vaatwasser te zetten en keek me met grote ogen aan. Ze keek van mijn natte gezicht naar het waterpistool in mijn handen. Toen keek ze me serieus aan, even dacht ik dat ze boos zou worden maar toen zei ze: 'Zorg dat je meneer Jackson inmaakt, hij verliest nooit en hij moet toch echt een keertje verliezen,' ik grijnsde.
'Komt voor elkaar,' zei ik en ik vulde mijn pistool en rende naar buiten. Natuurlijk was Michael nergens te bekennen. Ik rende over het terrein en keek in elke boom. Toen kwam ik bij het zwembad aan. Toen schoot me iets te binnen. Ik ging expres zo dicht mogelijk bij het zwembad staan en keek een beetje in het rond maar probeerde ondertussen goed te luisteren. Zo als ik al verwacht had hoorde ik wat ritselen en toen hoorde ik snelle voetstappen in het gras. Net op het moment dat Michael's armen zich om me heen sloten draaide ik me om en spoot recht in het gezicht van Michael, maar Michael was al gesprongen. Met een grote plons belandde we allebei in het zwembad.