Chapter 03

"Haar toestand is zorgwekkend. Ze heeft een enorme smak met haar hoofd gemaakt. Er bestaat een kans dat ze hersendood is. Het is tevens nog maar de vraag of ze ooit uit haar coma zal ontwaken. Wij zullen er wel alles aan doen. Het spijt me, mevrouw." Dat is de stem van de arts die ook een keer naar mijn arm heeft gekeken toen die zo'n pijn deed, in het ziekenhuis. Maar waarom ben ik dan hier? Wat gebeurt er, hebben ze het over mij? Maar dat kan niet, ik zal het wel tegen ze zeggen.
Maar, wat is dat? Ik kan niet meer praten. Dan proberen om mama aan te raken zodat ze weet dat het goed met mij gaat.
Dat gaat ook al niet. Wat is dit? Wacht eens even, ze hebben het over mij, ik lig in coma!

"Ja je hoort het goed, Luke, je moet nu naar het ziekenhuis toe komen, je dochter heeft een aanrijding gehad met een auto en ligt in coma. Er bestaat zelfs een kans dat ze hersendood is ALS ze ontwaakt.""Ik ben er binnen 2 minuten, nee mijn lieve lieve Jasmin, dat kan toch niet...."

Een tijdje later hoor ik mijn vader, Luke, binnenkomen. Mijn ouders zijn al 4 jaar gescheiden maar gaan nog best goed met elkaar om.
"Wat is er gebeurt? Hoe is het met haar?" Hoor ik hem zeggen. Ik wil hem zo graag vertellen dat het goed met mij gaat, dat ik geen pijn heb en alles kan horen wat ze zeggen, maar dat gaat niet.

De dokter, mama en papa lopen de kamer uit. Ik hoor ze gedempt praten. Ik maak me zo'n zorgen. Kan ik ooit nog in contact komen met papa en mama? Ik mis ze nu al zo erg.

Papa en mama zijn weer binnen met nog een aantal doktoren. Ineens voel ik een tinteling in mijn linkerhand. "Zagen jullie dat ook? Ze bewoog haar linkerhand!" Hoor ik papa zeggen. Met alle kracht die ik in me heb probeer ik mijn hele linkerarm op te tillen, dat lukt! Ineens heb ik al mijn energie weer terug en open ik mijn ogen.

"Oh meisje we waren zo bang dat je nooit meer wakker zou worden." Zegt papa met tranen in zijn ogen. De doktoren nemen meteen bloed af en doen allemaal testjes. Ook probeer ik recht op te gaan zitten maar dan voel ik een hele erge pijn door mijn rug en been gaan. "Je hebt een aanrijding gehad, je hebt een kneuzing in je ruggengraat en je been lag in een verkeerde hoek. Je moet hier blijven tot we de uitslagen van de testen hebben en je zonder pijn kan lopen." Zeggen de doktoren." Oh meisje gelukkig is alles goed met je." Zegt mijn moeder weer."Kan ik dan ook niet naar school? En hoe zit dat met de handbal?" Vraag ik. "Dat zul je voorlopig uit je gedachten moeten zetten." Zegt een dokter. Oh nee, gaat dat mij wel lukken..?