Farwell, but no goodbye <3 {4}

Er zaten tranen op het blad, niet van mij, want huilen kon ik niet. Ze was weg, maar huilen kon ik gewoon niet. Ik wou mezelf niet overgeven aan mijn verdriet! Ik moest verder, zoals Lola zei in de brief. De agent keek me aan. “Wil je haar zien?” vraagt de agent. “Nee… ik wil haar niet herinneren als de iemand die dood ligt, maar als Lola, het meisje met het de lieve glimlach.” zei ik en de man knikte.